Aristolochia iberica
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Aristolochia iberica | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Aristolochia iberica Fisch. & C.A.Mey. ex Boiss. Fl. Orient. 4: 1081 1879[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Aristolochia iberica Fisch. & C.A.Mey. ex Boiss. – gatunek rośliny z rodziny kokornakowatych (Aristolochiaceae Juss.). Występuje naturalnie w Armenii oraz Gruzji[4]. Inne źródła podają występowanie także w północno-wschodniej Turcji[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Bylina o owłosionych pędach. Dorasta do 20–30 cm wysokości[6].
- Liście
- Mają owalny kształt. Mają 6–8 cm długości. Nasada liścia ma sercowaty kształt. Całobrzegie, z tępym lub prawie ostrym wierzchołkiem. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 2–5 cm[6].
- Kwiaty
- Pojawiają się pod liśćmi. Mają biało-zielonkawą barwę. Dorastają do 3,5–4,5 cm długości. Mają kształt wygiętej tubki[5].
- Owoce
- Torebki o odwrotnie jajowatym kształcie. Mają 2–2,5 cm długości[6].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie w dolnym pasie górskim, w cieniu drzew. Występuje na wysokości od 600 do 1300 m n.p.m. Kwitnie od maja do czerwca, natomiast owoce pojawiają się od czerwca do lipca[5].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
W Armenii ma status gatunku zagrożonego wyginięciem. W tym państwie znany jest tylko z populacji, składającej się z pięciu subpopulacji[a] w lasach na północy kraju. Jego zasięg występowania jest mniejszy niż 500 km². Ponadto jego populacja ma tendencję spadkową. Został on wymieniony w pierwszej edycji Czerwonej Księgi Armenii w kategorii 2 – gatunków rzadkich. Nie jest zawarty w CITES, ani w Konwencji Berneńskiej. Ograniczony zakres jego występowania oraz utrata siedlisk spowodowana jest ekspansją gruntów ornych oraz pastwisk[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ a b Aristolochia iberica Fisch. & C.A.Mey. ex Boiss.. The Plant List. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
- ↑ Aristolochia iberica – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-04-01]. (ang.).
- ↑ a b c d Aristolochia iberica Fisch. et C.A.Mey. ex Boiss.. mnp.am. [dostęp 2015-04-01]. (ang.).
- ↑ a b c Aristolochia iberica. Plantes & botanique. [dostęp 2015-04-04]. (fr.).