Arkladuńce
55°36′57″N 26°27′50″E/55,615833 26,463889| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina | |
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°36′57″N 26°27′50″E/55,615833 26,463889
| |
Arkladuńce (lit. Arkliadančiai) – dawna wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie jezioroskim, w gminie Turmont.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek a następnie folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[1], w gminie Smołwy[2].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 8 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[2]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 10 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Smołwach i prawosławnej w Dryświatach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turmont[4].
Po II wojnie światowej Arkladuńce znalazły się w granicach Związku Radzieckiego, w Litewskiej SRR, i weszły w skład rejonu jezioroskiego. W 1959 roku liczyły 6 mieszkańców, w 1970 roku – 3 mieszkańców[5]. Wieś została zlikwidowana w 1986 roku[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 14.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 49.
- ↑ Lietuvos TSR kaimo gyvenamosios vietovės 1959 ir 1970 metais (visasąjunginių gyventojų surašymų duomenys). Vilnius: Centrinė statistikos valdyba prie Lietuvos TSR Ministrų Tarybos, 1974, s. 773.
- ↑ Kaimo gyvenamosios vietovės (1989 metų Visuotinio gyventojų surašymo duomenys). Vilnius: Lietuvos Respublikos statistikos departamentas, 1993, s. 785.