Armatohaubica wz. 1977 Dana

Samobieżna armatohaubica wz. 1977 Dana
Dane podstawowe
Państwo	Czechosłowacja
Producent	Škoda
Typ pojazdu	samobieżna armatohaubica
Trakcja	kołowa
Załoga	4-5
Historia
Prototypy	1976
Egzemplarze	672
Dane techniczne
Silnik	1 silnik wysokoprężny Tatra T2-930-34 o mocy 254 kW (345 KM)
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	o grubości 15 mm
Długość	11,35 m (całkowita) 9,91 m (kadłuba)
Szerokość	3,00 m
Wysokość	3,350 m (normalna) 3,525 m (z karabinem maszynowym)
Rozstaw osi	2,00 m
Prześwit	0,41 m
Masa	23 000 kg (własna) 29 250 kg (bojowa)
Osiągi
Prędkość	80 km/h (maksymalna na drodze) 40 km/h (normalna na drodze) 25 km/h (w terenie)
Zasięg	600 km (po drodze) 250 - 500 km (w terenie)
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	1,4 m
Rowy (szer.)	2,0 m
Ściany (wys.)	0,6 m
Kąt podjazdu	30°
Przechył boczny	15°
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armatohaubica kal. 152 mm (zapas nabojów - 60 szt.) 1 przeciwlotniczy karabin maszynowy DSzKM wz. 38/46 kal. 12,7 mm
Użytkownicy
Czechy, Słowacja, Gruzja, Polska, Libia

Samobieżna armatohaubica wz. 1977 Dana (czes. 152 mm samohybná kanónová houfnice vz. 77 "Dana") – współczesna czechosłowacka samobieżna armatohaubica na podwoziu kołowym.

Historia

W pod koniec lat siedemdziesiątych w czechosłowackich zakładach Škoda opracowano projekt samobieżnej armatohaubicy kalibru 152 mm na rzadko spotykanym podwoziu kołowym. Projekt ten otrzymał kryptonim Dana.

W 1977 zbudowano projekt tego samobieżnego działa na podwoziu ciągnika marki Tatra T-815 VT Kolos o układzie jezdnym 8x8. Po przeprowadzeniu prób polowych działo zostało w 1980 wprowadzone do produkcji seryjnej i wyprodukowano co najmniej 520 dział tego typu.

Opis konstrukcji

Działo samobieżne Dana jest zbudowane na podwoziu ciągnika kołowego Tatra T-815 VT Kolos o napędzie na wszystkie koła w układzie 8x8.

Opancerzone nadwozie mieści w przedniej części przedział dowódcy i kierowcy , kolejną część stanowi obrotowa wieża, na końcu znajduje się 12 cylindrowy silnik wysokoprężny o mocy 345 KM.

W przedziale bojowym – wieży umieszczono armatohaubicę kalibru 152 mm zakończoną hamulcem wylotowym. Działo wyposażone jest w zmechanizowany, samoczynny układ zasilania. Do strzelania z działa są używane naboje m.in. z pociskami odłamkowo-burzącymi, przeciwpancernymi kumulacyjnymi, przeciwbetonowymi, oświetlającymi i dymnymi. Na wieży jest umieszczony przeciwlotniczy karabin maszynowy kalibru 12,7 mm.

Działo jest wyposażone w środki łączności, obserwacji i kierowania ognia oraz w urządzenia ochrony załogi przed promieniowaniem radioaktywnym i pożarem.

Użytkownicy

Po uruchomieniu produkcji seryjnej samobieżna armatohaubica Dana została wprowadzona do uzbrojenia wojsk czechosłowackich, a w 1983 jej egzemplarze trafiły także do SZ PRL. Obecnie sprzęt ten znajduje się m.in. na wyposażeniu 11 Mazurskiego Pułku Artylerii, a 5 sztuk jest wykorzystywanych w ramach ISAF w PKW Afganistan. Działa zakupiła również Libia.

Po rozpadzie Czechosłowacji działa te znalazły się w uzbrojeniu zarówno armii czeskiej, jak i słowackiej.

Liczba posiadanych samobieżnych armatohaubic wz. 1977 Dana przez poszczególne państwa:

• Czechy – 273,
• Libia – 120,
• Polska – 111,
• Słowacja – 135,
• Gruzja - 24.

Warianty

• 155 mm ShKH Zuzana wersja z 155 mm armatohaubicą standardu NATO z lufą o długości 45 kalibrów. Przyjęta na uzbrojenie armii Słowacji w 1998, miała donośność 39 km.
• Zuzana 2 - skonstruowana w 2004. Kaliber 155 mm, długość lufy 52 kalibry, donośność 41,5 km. Wyposażona w komputerowy system kierowania ogniem, zmodernizowano wiele innych elementów. Przeszła próby w armii słowackiej i indyjskiej lecz nie weszła do produkcji.

Armatohaubica wz. 1977 używana w SZ RP

Dana na stanowisku ogniowym

Bibliografia

• Štefan Zupko, Juraj Zupko: Obrnená technika: 1944-2001 výroba v Slovenskej Republike. Magnet Press Slovakia, 2002, s. 48-51. ISBN 80-968073-8-2. (słow.)

Linki zewnętrzne

• Rysunek i zdjęcia