Armen Giulbudaghianc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Armen Giulbudaghjanc)
Armen Giulbudaghianc
Արմեն Գյուլբուդաղյանց
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1966
Kirowakan

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1984 Spartak Hoktemberjan 23 (1)
1988 Spartak Hoktemberjan 34 (1)
1989–1990 Lori Kirowakan 61 (7)
1991 Ararat-2 Erywań 26 (4)
1992–1994 Bananc Kotajk 63 (17)
1994–1995 Homenmen Bejrut ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994  Armenia 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1999 Cement Ararat (asystent)
2000 Dinamo Erywań (asystent)
2001–2003 Bananc Erywań
????–2002 Armenia U-21
2002–200? Armenia U-19
2007–2008 Pjunik Erywań
2008–2009 Bananc Erywań
2010–2013 Impuls Diliżan
2013–2014 Alaszkert Erywań
2015–2016 Gol Gohar Sirjan FC (asystent)
2016–2017 Padideh FC (asystent)
2017–2018 Pjunik Erywań
2018–2019 Armenia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Armen Giulbudaghianc, orm. Արմեն Գյուլբուդաղյանց, ros. Армен Ишханович Гюльбудагянц, Armen Iszchanowicz Giulbudagianc (ur. 19 grudnia 1966 w Kirowakanie, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1983 rozpoczął karierę piłkarską w Spartaku Hoktemberjan. Po 3 letniej przerwie powrócił w 1988 do Spartaka. Potem występował w klubach Lori Kirowakan, Ararat-2 Erywań i Bananc Kotajk. W sezonie 1994/95 bronił barw libańskiego Homenmenu Bejrut, w którym zakończył karierę piłkarza.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

16 lipca 1994 debiutował w narodowej reprezentacji Armenii w meczu towarzyskim z Maltą, ale był to jego jedyny występ.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw w 1999 pomagał trenować Cement Ararat, a w 2000 roku Dinamo Erywań. W 2001 stał na czele Banancu Erywań, w którym pracował do 30 kwietnia 2003. Również pracował z młodzieżową i juniorską reprezentację Armenii. W połowie 2007 objął prowadzenie Pjunika Erywań[1], którym kierował do czerwca 2008. Jesienią 2008 powrócił do Banancu, z którym pracował do jesieni 2009[2]. Podczas przerwy letniej sezonu 2010 po zwolnieniu Warużana Sukiasjana został głównym trenerem Impulsu Diliżan[3]. W czerwcu 2013 opuścił Impuls. W październiku 2013 został mianowany na głównego trenera debiutanta ekstraklasy Alaszkert Erywań[4], a w sierpniu 2014 został zwolniony z zajmowanego stanowiska.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Bananc Kotajk

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Pjunik Erywań
Bananc Erywań
Impuls Diliżan
  • finalista Pucharu Armenii: 2011/12

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]