Arnold Ehrlich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Arnold Ehrlich (ur. ok. 1860 we Lwowie, zm. 1935 tamże) – polski adwokat, działacz społeczny i samorządowy[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia prawnicze ukończył na Uniwersytecie Lwowskim z dyplomem doktora praw. Osiedlił się w Skałacie, gdzie otworzył kancelarię adwokacką. Poza pracą zawodową udzielał się w samorządzie, był wieloletnim członkiem Rady Powiatowej w Skałacie (delegowanym przez gminy miejskie), naczelnikiem gminy, burmistrzem Skałata. Był też aktywny w organizacjach społecznych.

Żonaty był z Florą z Bernsteinów, z którą miał syna Ludwika (1889–1968), specjalistę prawa międzynarodowego, profesora Uniwersytetu Lwowskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. Wnuczką jego była Emilia Ehrlich (1924–2006), siostra urszulanka zamieszkała w Rzymie, biblistka współpracująca z papieżem Janem Pawłem II. Arnold Ehrlich zmarł w 1935 we Lwowie i tamże został pochowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik biograficzny adwokatów polskich, wyd. I, t. 2, Wyd. Prawnicze, 1998.
  2. Marek Cichocki, Marek Madej, Ludwik Ehrlich wobec perspektywy nowego ładu po I wojnie światowej [Ludwik Ehrlich and the Prospect of a New World Order After World War I], „Stosunki Międzynarodowe - International Relations”, 54 (1), 2018, s. 217–230, DOI10.7366/020909611201809, ISSN 0209-0961 [dostęp 2022-01-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wacław Szyszkowski, Arnold Ehrlich, w: Słownik biograficzny adwokatów polskich, tom II (adwokaci zmarli w latach 1919–1944, redaktor naczelny Roman Łyczywek), Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1988, s. 161–162