Machaeroprosopus
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Machaeroprosopus | ||
| Gatunki | |||
|
| |||
Machaeroprosopus – rodzaj zaawansowanych fitozaurów z grupy Pseudopalatinae. Gatunek typowy rodzaju, M. buceros, został opisany przez Edwarda Cope'a w 1881 roku jako Belodon buceros, a następnie przeniesiony w 1916 roku do osobnego rodzaju Machaeroprosopus przez Maurice'a Mehla[1]. Rodzaj Machaeroprosopus jest starszym synonimem rodzaju Pseudopalatus oraz Arribasuchus i obejmuje również gatunki pierwotnie zaliczane do tych rodzajów[1]. Do Machaeroprosopus należą zatem również gatunki: M. pristinus (gatunek typowy rodzaju Pseudopalatus, opisany w 1928 roku przez Mehla[2]), M. mccauleyi, opisany przez Ballew w 1989, M. jablonskiae, nazwany w 2006 roku przez Parkera i Irmisa, oraz M. lottorum, opisany w roku 2013 przez Hungerbühlera i współpracowników[3]. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Hungerbühlera i współpracowników (2013) wynika, że gatunki te nie tworzą kladu, do którego nie należałyby również gatunki zaliczane do rodzaju Redondasaurus – R. gregorii i R. bermani; autorzy przenieśli te gatunki do rodzaju Machaeroprosopus, synonimizując rodzaje Machaeroprosopus i Redondasaurus[3]. Ponadto zdaniem tych autorów prawdopodobne jest, że M. pristinus jest młodszym synonimem M. buceros, a różnice anatomiczne w szkieletach osobników zaliczanych do tych gatunków w rzeczywistości wynikają z dymorfizmu płciowego[3]. Parker i Irmis przedstawili definicję filogenetyczną nazwy Pseudopalatus, według której odnosi się ona do kladu obejmującego wszystkie zwierzęta bliżej spokrewnione z P. pristinus i P. buceros niż z Redondasaurus gregorii, Mystriosuchus planirostris lub Nicrosaurus kapffi[4]. Machaeroprosopus cechował się delikatnie zbudowaną czaszką z bardzo długim pyskiem[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b William G. Parker, Axel Hungerbühler i Jeffrey W. Martz. The taxonomic status of the phytosaurs (Archosauriformes) Machaeroprosopus and Pseudopalatus from the Late Triassic of the western United States. „Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh”. 103 (3–4), s. 265–268, 2013. DOI: 10.1017/S1755691013000339. (ang.).
- ↑ M. G. Mehl. Pseudopalatus pristinus, a new genus and species of phytosaurs from Arizona. „University of Missouri Studies”. 3, s. 1–22, 1928. (ang.).
- ↑ a b c Axel Hungerbühler, Bill Mueller, Sankar Chatterjee i Douglas P. Cunningham. Cranial anatomy of the Late Triassic phytosaur Machaeroprosopus, with the description of a new species from West Texas. „Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh”. 103 (3–4), s. 269–312, 2013. DOI: 10.1017/S1755691013000364. (ang.).
- ↑ William G. Parker, Randall B. Irmis. A new species of the Late Triassic phytosaur Pseudopalatus (Archosauria: Pseudosuchia) from Petrified Forest National Park. „Museum of Northern Arizona Bulletin”. 62, s. 126–143, 2006. (ang.).
- ↑ Robert A. Long, Phillip A. Murry. Late Triassic (Carnian and Norian) tetrapods from the southwestern United States. „New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin”. 4, s. 1–254, 1995. (ang.).