Arsenał

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeden z eksponatów na placu przed Arsenałem we Wrocławiu
Arsenał w Berlinie, 1780
Arsenał w Moskwie
Dawny arsenał w Białymstoku

Arsenał (wł. arsenale, fr. arsenal) – budynek lub zespół budynków o cechach obronnych, w którym przechowywano broń oraz sprzęt wojenny (zbrojownia). Arsenały posiadały także warsztaty, w których naprawiano i wytwarzano broń ręczną oraz odlewano działa (w ludwisarni).

Termin pochodzi od arabskiego دار الصناعة (dār-aṣ-ṣināʕa) – dom wytwórczości/produkcji[1].

Pierwszym polskim arsenałem był wzniesiony w 1533 arsenał krakowski[2]. W Polsce nazwa arsenał przyjęła się w XVIII wieku. Wcześniej używano nazwy cekhauz (od niem. das Zeughaus – zbrojownia). Istniały arsenały prywatne, magnackie oraz koronne. Dowódcą arsenału byli tzw. cejgwarci.

Pojęcie arsenału ewoluowało z czasem, stopniowo przejmując znaczenie ogółu broni znajdującego się w dyspozycji państwa.

Jednymi z najbardziej znanych polskich arsenałów są:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oxford Dictionaries: Arsenal. en.oxforddictionaries.com. [dostęp 2017-07-20]. (ang.).
  2. Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 14. ISBN 83-85001-89-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9