Arseniusz Wielki
| święty mnich | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 354 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
445-449 |
| Kanonizacja |
uznany za świętego przed wprowadzeniem oficjalnych procedur kanonizacji |
| Wspomnienie |
Kościół prawosławny: 8 maja (kalendarz juliański)[1] |
Arseniusz Pustelnik, Arseniusz Wielki (ur. ok. 354 w Rzymie, zm. ok. 445-449) – mnich chrześcijański z klasztoru Sketes, z pochodzenia Rzymianin, jeden z Ojców pustyni; święty katolicki. Jego wspomnienie obchodzone jest 8 maja, zaś starsze martyrologia wspominają Arseniusza Wielkiego także 17 lipca[2].
Informacje o nim pochodzą z dwóch żywotów: anonimowego oraz spisanego przez Teodora Studyty, dla których z kolei podstawą były zbiory przypisywanych Arseniuszowi apoftegmatów. Według zawartych w nich informacji, Arseniusz był potomkiem senatorów rzymskich[3] i był przed podjęciem życia pustelniczego wychowawcą synów Teodozjusza Wielkiego: Arkadiusza i Honoriusza. Za rządów cesarza Teodozjusza I Wielkiego był diakonem wyświęconym przez papieża Damazego[3]. Do ucieczki z Rzymu zmusił go spisek, jaki zawiązali jego wychowankowie[4]. Od ok. 385 r.[3] poświęcił życie samotnej kontemplacji na górze Scete (Egipt, w okolicach Sketis[3]). Żyjąc na pustyni, Arseniusz odmawiał przyjmowania gości; gdy patriarcha Aleksandrii Teofil, odwiedzający mnichów, przez sługę zapytał go, czy zostanie wpuszczony do jego pustelni, Arseniusz stwierdził, że jeśli wpuści jedną osobę, będzie musiał spotykać się ze wszystkimi chętnymi i odmówił[5]. Surowość i nieprzystępność Arseniusza sprawiały, że był przez zapisujących apoftegmaty porównywany z prostym w obejściu i serdecznym ojcem Mojżeszem[4].
Prawdopodobnie około 411 r., w obliczu zagrożenia jakie stanowili grasujący libijscy łupieżcy powędrował pod Aleksandrię, a później do Troe, w okolicach Memfis[3]. Arseniusz przeżył najazd Berberów na Sketes na początku V w. i prawdopodobnie jeszcze przez jakiś czas żył na dawnym miejscu[6]. Następnie schronił się w Kanopos, by ostatecznie wrócić do Sketes[7]. Po drugim spustoszeniu jego klasztorów w 434 przeniósł się na górę Troe i tam przeżył ostatnie piętnaście lat życia[7]. Zmarł nad Morzem Czerwonym w wieku ok. 90 lat[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Преподобный Арсений Великий
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, kol. 271. ISBN 83-7097-271-3.
- ↑ a b c d e Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, kol. 270. ISBN 83-7097-271-3.
- ↑ a b Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem... Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, Teresa Lubowiecka (tłum.), Tomasz Michał Gronowski (red.), Rafał Kosiński (red.), Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2008, s. 116-117, ISBN 978-83-7354-191-7, ISBN 978-83-7354-192-4, OCLC 297555740.
- ↑ Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem... Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, Teresa Lubowiecka (tłum.), Tomasz Michał Gronowski (red.), Rafał Kosiński (red.), Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2008, s. 123, ISBN 978-83-7354-191-7, ISBN 978-83-7354-192-4, OCLC 297555740.
- ↑ Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem... Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, Teresa Lubowiecka (tłum.), Tomasz Michał Gronowski (red.), Rafał Kosiński (red.), Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2008, s. 133, ISBN 978-83-7354-191-7, ISBN 978-83-7354-192-4, OCLC 297555740.
- ↑ a b Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem... Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, Teresa Lubowiecka (tłum.), Tomasz Michał Gronowski (red.), Rafał Kosiński (red.), Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2008, s. 142-143, ISBN 978-83-7354-191-7, ISBN 978-83-7354-192-4, OCLC 297555740.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Święci na każdy dzień. T. III: Maj. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 27. ISBN 978-83-7558-295-6.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sant' Arsenio (wł.)