Arsinoiterium

Arsinoiterium
	Arsinoitherium
	Okres istnienia: 36–27 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Nadrząd	paenungulata
Rząd	embritopody
Rodzina	Arsinoitheriidae
Rodzaj	Arsinoitherium
Gatunki
	Arsinoitherium zitteli (Beadnell, 1902); Arsinoitherium andrewsii (Lankester, 1903); Arsinoitherium giganteum (Sanders, Kappelman & Rasmussen, 2004);
	Arsinoitherium zitteli (Beadnell, 1902); Arsinoitherium andrewsii (Lankester, 1903); Arsinoitherium giganteum (Sanders, Kappelman & Rasmussen, 2004);
	Multimedia w Wikimedia Commons

Arsinoiterium (†Arsinoitherium) – rodzaj wymarłych ssaków kopytnych.

Były to potężne zwierzęta przypominające nosorożca, żyjące w późnym eocenie i wczesnym oligocenie 36 - 27 milionów lat temu na terytorium Egiptu, Libii, Angoli, Omanu i Etiopii.

Dorosłe osobniki osiągały 3-5 metrów długości, 1,8-2,3 metra wysokości i ważyły od 2,5 do 4,5 ton, były więc nieco większe od nosorożca białego, żyjącego obecnie w Afryce. Miały dwa połączone u podstawy, potężne rogi, dochodzące do 1,5 metra długości, które zajmowały dużą część głowy. Rogi były puste w środku, a u młodych osobników prawdopodobnie pokryte skórą. Na kościach czołowych wyrastały również dwa mniejsze rogi, podobne jak u żyraf, a liczne, ciasno ułożone zęby pozwalały zwierzęciu na jedzenie twardych roślin przybrzeżnych.

Nazwa rodzajowa Arsinoitherium pochodzi od imienia królowej Arsinoe, na cześć której nazwano w epoce ptolemejskiej miasto Szedet (dzisiejsze Fajum), z okolic którego pochodzi materiał typowy Arsinoitherium zitteli^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ H.J.L. (Hugh John Llewellyn)H.J.L.(H.J.L.) Beadnell, A preliminary note on Arsinoitherium zitteli, Beadn., from the Upper Eocene strata of Egypt, Cairo, National Printing Department, 1902, s. 4 [dostęp 2024-03-17] .

[1] H.J.L. (Hugh John Llewellyn)H.J.L.(H.J.L.) Beadnell, A preliminary note on Arsinoitherium zitteli, Beadn., from the Upper Eocene strata of Egypt, Cairo, National Printing Department, 1902, s. 4 [dostęp 2024-03-17] .

[1]