Arthur Bliss

Arthur Bliss
	; Arthur Bliss, ok. 1922
Imię i nazwisko	Arthur Edward Drummond Bliss
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1891 ; Londyn
Pochodzenie	brytyjskie
Data i miejsce śmierci	27 marca 1975 ; Londyn
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sir Arthur Edward Drummond Bliss^[1] (ur. 2 sierpnia 1891 w Londynie, zm. 27 marca 1975 tamże^[1]^[2]) – kompozytor i dyrygent^[3] brytyjski.

Życiorys

Jego ojciec pochodził z Nowej Anglii^[1]. Uczęszczał do Rugby School^[1], później studiował pod kierunkiem Charlesa Wooda na Cambridge University, który ukończył w 1913 roku^[1]^[4]. W latach 1913–1914 był studentem Royal College of Music^[1]^[2]. Jego nauczycielami byli Charles Villiers Stanford, Ralph Vaughan Williams oraz Gustav Holst^[4]. Podczas I wojny światowej służył na froncie jako żołnierz 7 Pułku Piechoty (1914–1917) oraz Grenadier Guards (1917–1918)^[3]. W 1921 roku został wykładowcą kompozycji na Royal College of Music^[1]^[4].

Od 1923 do 1925 roku i ponownie od 1934 do 1941 roku przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie m.in. wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley^[1]. Podczas pobytu w USA napisał muzykę do opartego na scenariuszu H.G. Wellsa filmu Rzeczy, które nadejdą^[3]. W latach 1942–1944 był dyrektorem muzycznym BBC^[1]^[2]^[3].

W 1950 roku otrzymał tytuł szlachecki, zaś w 1953 roku objął funkcję Master of the Queen’s Music^[1]^[2]^[3]^[4]. Doctor honoris causa uniwersytetów w Edynburgu (1946), Londynie (1947) i Cambridge (1964)^[4]. Rycerz Komandor Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (1969), odznaczony Orderem Towarzyszy Honoru (1971)^[2].

W 1970 roku opublikował swoje wspomnienia pt. As I Remember^[1].

Twórczość

W pierwszym okresie swojej twórczości, datowanym na okres bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej, poszukiwał nowych rozwiązań brzmieniowych, nawiązując do dorobku Strawinskiego, Ravela, Satiego, a także jazzu^[1]^[3]^[4]. Środkowy okres jego twórczości charakteryzuje się tendencjami klasycznymi i zainteresowaniem formami kameralnymi, podczas gdy w ostatnich dekadach swojego życia tworzył głównie muzykę sceniczną^[4].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1]^[3]

Opery

The Olympians (1948–1949)
The Beggar’s Opera (1952–1953)
Tobias and the Angel (1960)

Balety

Checkmate (1937)
Miracle in the Gorbals (1944)
Adam Zero (1946)
The Lady of Shallott (1958)

Muzyka orkiestrowa

2 Studies (1920)
Mélée Fantasque (1921)
A Colour Symphony (1921–1922)
Introduction and Allegro (1926)
Hymn to Apollo (1926)
Music for Strings (1935)
Meditations on a Theme by John Blow (1955)
Edinburgh Overture (1956)
Metamorphic Variations (1972)

Koncerty

koncert na 2 fortepiany (1924)
koncert fortepianowy (1968)
koncert skrzypcowy (1955)
koncert wiolonczelowy (1970)

Muzyka wokalno-instrumentalna

Lie Strewn the White Flocks na mezzosopran, chór i orkiestrę (1928)
Morning Heroes, symfonia na chór i orkiestrę z udziałem oratora (1930)
A Song of Welcome na sopran, baryton, chór i orkiestrę (1954)
The Beatitudes na sopran, tenora, chór i orkiestrę (1961)
Mary of Magdala na kontratenora, baryton, chór i orkiestrę (1962)
The Golden Cantata na tenora, chór i orkiestrę (1963)
The World is charged with the grandeur of God na chór i instrumenty dęte (1969)
2 Ballads na głosy żeńskie i orkiestrę (1971)

Muzyka wokalna

Aubade for Coronation Morning (1953)
Seek the Lord (1956)
Birthday Song for a Royal Child (1959)
Stand up and bless the Lord your God (1960)
Cradle Song for Newborn Child (1963)
O Give Thanks (1965)
River Music (1967)
Lord, who shall abide in Thy Tabernacle (1968)
A Prayer to the Infant Jesus (1968)
Prayer to St Francis of Assisi (1972)
Put thou thy trust in the Lord (1972)
Sing, Mortals! (1974)
Shield of Faith (1974)

Muzyka kameralna

Madame Noy na sopran i orkiestrę kameralną (1918)
kwintet fortepianowy (1919)
Rhapsody na sopran, tenora i orkiestrę kameralną (1919)
Rout na sopran i orkiestrę kameralną (1920)
kwintet obojowy (1927)
Serenade na baryton i orkiestrę kameralną (1929)
kwintet klarnetowy (1932)
A Knot of Riddles na baryton i orkiestrę kameralną (1963)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 85. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jonathan D. Green: A Conductor’s Guide to Choral-orchestral Works. Lanham: Scarecrow Press, 2003, s. 34. ISBN 978-0-8108-4720-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 93–94. ISBN 978-0-19-957854-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 336. ISBN 83-224-0113-2.

[harvard-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 85. ISBN 0-674-37299-9.

[green-2] Jonathan D. Green: A Conductor’s Guide to Choral-orchestral Works. Lanham: Scarecrow Press, 2003, s. 34. ISBN 978-0-8108-4720-0.

[oxford-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 93–94. ISBN 978-0-19-957854-2.

[encmuz-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 336. ISBN 83-224-0113-2.

[1]

[2]

[3]

[4]