Artur Szrejter

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Artur C. Szrejter)
Artur Szrejter
Ilustracja
Artur Szrejter, 2011
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1971
Warszawa

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

fantasy

Multimedia w Wikimedia Commons

Artur Szrejter (ur. 17 lutego 1971 w Warszawie) – polski autor książek popularnonaukowych, pisarz fantasy, publicysta, redaktor, tłumacz.

Ukończył archeologię na Uniwersytecie Warszawskim, specjalizując się w pradziejach ludów germańskich i pogańskiej religii Germanów.

Należał do grupy literackiej Klub Tfurców i był redaktorem fanzinu literackiego grupy – Fantom. Zadebiutował opowiadaniem Wieszczy („Fenix” 1/1991; nominacja do Nagrody im. Janusza Zajdla)[1]. Ten i kilka kolejnych tekstów Szrejtera zapoczątkowały w Polsce nurt „słowiańskiej fantasy” umieszczonej w realiach dawnej Słowiańszczyzny[2]. Jego opowiadania były tłumaczone na czeski i słowacki.

Zajmuje się pisaniem opracowań popularnonaukowych z zakresu wierzeń pogańskich Germanów, historii walk Słowian nadbałtyckich ze skandynawskimi wikingami oraz dziejów „barbarzyńskich” ludów dawnej Europy. Jest autorem licznych recenzji literackich, artykułów kulturoznawczych i popularnonaukowych oraz felietonów, zamieszczanych w czasopismach oraz jako posłowia lub komentarze do książek i komiksów o tematyce historycznej. Napisał wiele artykułów z dziedziny RPG oraz podręcznik Świat Almohadów, będący rozszerzeniem gry Kryształy Czasu. Uczestniczy w promocji polskiej literatury fantastycznej, także za granicą (Czechy, Słowacja, Niemcy, Szwajcaria), a wśród odbiorców fantastyki propaguje wiedzę o historii i religioznawstwie.

Od połowy lat 90. pracował jako redaktor w czasopismach, m.in. „Fantasy Komiks”, „Fenix”, „Magia i Miecz”, „Odkrywca tajemnic świata”, „Świat Komiksu”. Od 1997 roku jest redaktorem komiksów w wydawnictwie Egmont (m.in. opracował zbiorcze wydania klasyki polskiego komiksu, np. serii Kajtek i Koko Janusza Christy czy wczesnych historii z cyklu Tytus, Romek i A’Tomek Henryka Chmielewskiego), okazjonalnie tłumaczy także komiksy[3]. Od 2008 roku w Instytucie Wydawniczym Erica jest redaktorem prowadzącym i merytorycznym książek historycznych (powieści, opracowań popularnonaukowych oraz historycznej fantasy).

Jego żoną jest tłumaczka Maria Mosiewicz.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Książki popularnonaukowe[edytuj | edytuj kod]

Seria Wierzenia Germanów:

  • Mitologia germańska. Opowieści o bogach mroźnej Północy I wyd.: Przedświt, Warszawa 1997; II wyd.: L&L, Gdańsk 2006; III wyd.: Maszoperia Literacka, Gdańsk 2011[4]
  • Demonologia germańska. Duchy, demony i czarownice Maszoperia Literacka, Gdańsk 2011[5]
  • Bestiariusz germański. Potwory, olbrzymy i święte zwierzęta Maszoperia Literacka, Gdańsk 2012[6]
  • Herosi mitów germańskich. Tom I: Sigurd pogromca smoka i inni Wölsungowie, Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa 2015[7]
  • Herosi mitów germańskich. Tom II: Sigurd bohater Północy, Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa 2016[8]

Seria Wojny wikingów i Słowian:

  • Wielka wyprawa księcia Racibora. Zdobycie grodu Konungahela przez Słowian w 1136 roku, Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa 2013[9]
  • Pod pogańskim sztandarem. Dzieje tysiąca wojen Słowian połabskich od VII do XII wieku, Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa 2014[10] (nagroda czytelników za najlepszą historyczną książkę roku 2014 w kategorii „Okiem badacza” w plebiscycie „Historia Zebrana” portali HistMag.org i Granice.pl)[11]

Poza seriami:

  • Legenda wikingów. Opowieści o Ragnarze Lodbroku, jego żonach i synach, Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa 2017 ISBN 978-83-65310-82-8

Wybrane opowiadania[edytuj | edytuj kod]

(opublikowane w czasopismach ogólnopolskich)

  • Wieszczy („Fenix” 1/1991)
  • Król Północy („Voyager” nr 1, 1991)
  • Czerty Welesa („Fenix” 3/1992)
  • Karzeł z Wyspy Brzóz („Voyager” nr 4, 1992)
  • Przyszliśmy od Wielkich Piasków („Voyager” nr 5, 1992-1993)
  • Misterium tremendum („Nowa Fantastyka” 1/1993)
  • Księżycowa kotka („Fenix” 6/1993)
  • Azra’il („Fenix” 7/1994)
  • Szalona Grieta: Pijani straceńcy („Fenix” 9/1996)
  • Szalona Grieta: Korowód ślepców („Fenix” 7/1997)
  • Sprawa Lokera („Nowa Fantastyka” 12/1997; antologia Robimy rewolucję, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000)
  • Szalona Grieta: Ziemia i Morze („Fenix” 2/1998)
  • Plansza głupców („Nowa Fantastyka” 10/2000)
  • Skrzynia z Zamku Anioła (antologia Demony, Fabryka Słów, Lublin 2004)[12]
  • Shamballach (antologia Niech żyje Polska. Hura! tom 2, Fabryka Słów, Lublin 2006)[13]
  • Na drodze do Gotengau („Fantastyka – wydanie specjalne” 4 [41] 2013)

Wybrane artykuły i opracowania[edytuj | edytuj kod]

  • Pierwsza dekada polskiej fantasy (wspólnie z Tomaszem Kołodziejczakiem; „Fenix” 4/1990)
  • Z maczugą w łapie, czyli rola barbarzyńcy w fantasy („Fenix” 1/1992)
  • Amfiktionie słowiańskie? („Archeopteryx” 1/1994)
  • Giger Bar („Nowa Fantastyka” 12/1995)
  • Pożytek z wielbłąda („Dragon. Magazyn Historyczny” 1/1996)
  • Grody piastowskie („Dragon. Magazyn Historyczny” 2/1996)
  • Upadek „świętej stolicy” wikingów („Dragon. Magazyn Historyczny” 2/1996)
  • Kanut Wielki władcą Panskandynawii („Dragon. Magazyn Historyczny” 1/1998)
  • Wyprawa Dziesięciu Tysięcy Greków („Dragon. Magazyn Historyczny” 1/1999)
  • Mitologia germańska w świecie Thorgala („Świat Komiksu” nr 19, wrzesień 2000)
  • Druga dekada polskiej fantasy („Fantom” nr 11, wrzesień 2000)
  • Polish Fantasy and Science Fiction Writers (katalog polskich pisarzy fantastów na Targi Książki we Frankfurcie nad Menem; Art-Media, Warszawa 2000)
  • Alternatywny świat „Trzeciego Testamentu” (posłowie do cyklu komiksowego Trzeci Testament t. 1-4, Egmont 2002-2003)
  • Germański bedeker („Nowa Fantastyka” 10/2006)
  • Sinobrody z Gambais (posłowie do komiksu Henri Desire Landru, Egmont 2009)
  • Słownik dawnej gwary warszawskiej i przestępczej (dodatek do komiksu Krzyk ludu, Egmont 2010)
  • Walkirie – uskrzydlone piękności z pola walki (Informator Filharmonii Łódzkiej i Metropolitan Opera w Nowym Jorku do premiery opery Richarda Wagnera Walkiria, Łódź 2011)
  • Dwa oblicza jednego herosa: Sigurd mądry i Siegfried waleczny (Informator Filharmonii Łódzkiej i Metropolitan Opera w Nowym Jorku do premiery opery Richarda Wagnera Siegfried, Łódź 2011)
  • Kiedy święty Mikołaj był kobietą („Science Fiction, Fantasy i Horror” 12/2011)
  • Przeznaczenie, „zmierzch” i chciwi Burgundowie (Informator Filharmonii Łódzkiej i Metropolitan Opera w Nowym Jorku do premiery opery Richarda Wagnera Zmierzch bogów, Łódź 2012)
  • Polska bida Zimowych Nocy („Science Fiction, Fantasy i Horror” 2/2012)
  • Smoki niebanalne („Nowa Fantastyka” 02/2012)
  • Niebezpieczne zabawy z Lokim („Nowa Fantastyka” 04/2012)
  • *Spalić staruchę! I utopić! („Science Fiction, Fantasy i Horror” 4/2012)
  • Waleczny – rzecz o Bolesławie Chrobrym („How It Works” 2 [maj]/2012)
  • Parsifal – zbawiciel z lasu (Informator Filharmonii Łódzkiej i Metropolitan Opera w Nowym Jorku do premiery opery Richarda Wagnera Parsifal, Łódź 2013)
  • Krasnoludy i ich brodate żony („Nowa Fantastyka” 1/2014)
  • cykl artykułów o średniowiecznych Słowianach na WP.pl Historia (od maja 2014)
  • Słowiański podbój Niemiec („Historia Do Rzeczy” 1/2015)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Autorzy nominowani do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla. W: Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla [on-line]. Joanna Słupek, Związek Stowarzyszeń „Fandom Polski”, 2009-08-30. [dostęp 2010-06-09].
  2. ↑ Elżbieta Żukowska, Typologia polskiego piroga, czyli o fantasy słowiańskiej piętnaście lat później, w: „Czas Fantastyki” 3/2008; Edyta Rudolf, Obecność słowiańskiego folkloru we współczesnej polskiej literaturze fantastycznej, w: Inspiracje ludowe w literaturach słowiańskich XI-XXI wieku, pod red. I. Rzepnikowskiej, Toruń 2009
  3. ↑ Gildia Komiksu.
  4. ↑ I wyd.: ISBN 83-85081-93-3; II wyd.: ISBN 83-88595-99-7; III wyd.: ISBN 978-83-62129-79-9.
  5. ↑ ISBN 978-83-62129-78-2
  6. ↑ ISBN 978-83-62129-08-9
  7. ↑ ISBN 978-83-64185-93-9
  8. ↑ ISBN 978-83-65310-57-6
  9. ↑ ISBN 978-83-64185-05-2
  10. ↑ ISBN 978-83-64185-58-8
  11. ↑ Znamy najlepsze książki historyczne 2014 roku w Historii Zebranej!. histmag.org. [dostęp 2015-10-29].
  12. ↑ ISBN 83-89011-43-3
  13. ↑ ISBN 83-60505-21-7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Parowski. Notka biograficzna. „Nowa Fantastyka”. 12 (183) Grudzień 1997, s. 15. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X. 
  • Maciej Parowski. Notka biograficzna. „Nowa Fantastyka”. 10 (217) Październik 2000, s. 42. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X. 
  • Tomasz Kołodziejczak, artykuł Dwadzieścia lat później… w: Robimy rewolucję. Antologia polskich opowiadań SF Prószyński i S-ka, Warszawa 2000. ISBN 83-7255-736-5
  • Nota o autorze w antologii opowiadań Niech żyje Polska! Hura! tom 2 Fabryka Słów, Lublin 2006. ISBN 83-60505-21-7
  • 25 lat Klubu Tfurców – krótki przewodnik, w: Niech żyje Polska! Hura! tom 2 Fabryka Słów, Lublin 2006. ISBN 83-60505-21-7
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artur_Szrejter&oldid=65199227”