Artur Górski (pisarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Górski
Ilustracja
Artur Górski i Monika Banasiak
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1964
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz,
pisarz

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Artur Łukasz Górski[1] (ur. 7 stycznia[2] 1964 w Warszawie) – polski dziennikarz, korespondent wojenny oraz pisarz. Z wykształcenia jest historykiem.

Jego twórczość oscyluje pomiędzy reportażem literackim (zob. niżej: 1993), pastiszem (nieopublikowany Najstarszy z głupich, zrealizowany jako słuchowisko w 1995, także powieść Krok do piekła), literaturą faktu oraz powieścią kryminalną i sensacyjną. W latach 2011–2013 Artur Górski był redaktorem naczelnym magazynu „Focus.Śledczy”, obecnie jest zastępcą redaktora naczelnego „Focusa”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W literaturze debiutował w 1987 roku na łamach miesięcznika „Akcent”, gdzie opublikowano fragmenty jego powieści Słońce podziemnych przejść. Kolejna książka jego autorstwa – Z ringu do piekła – została bestsellerem tygodnika „Wprost”. Zaś za powieść Świadek śmierci lustra autor otrzymał wyróżnienie w konkursie literackim wydawnictwa „Uraeus”.

W lutym 2007 roku ukazał się jego pierwszy kryminał – retro Al Capone w Warszawie. Powieść osadzona jest w realiach przedwojennej Warszawy i początkowo była publikowana w odcinkach w najstarszej stołecznej gazecie „Życie Warszawy”. Jej wydanie książkowe otrzymało logo „Zakochaj się w Warszawie” i zostało objęte patronatem warszawskiego Ratusza, który uznał powieść Artura Górskiego za ważną dla promocji miasta. W 2009 roku (nakładem wydawnictwa G+J) ukazała się kolejna część, pod tytułem Al Capone w Berlinie. W 2011 roku Artur Górski wydał kolejne dwie książki: sensacyjną Zemstę Fahrenheita oraz pastisz powieści Dana Browna – Krok do piekła.

W marcu 2012 roku ukazała się na rynku jego kolejna książkowa publikacja – Świat tajnych służb – tym razem będąca literaturą faktu. Rok później do rąk czytelników trafił Gang. Wydana wiosną 2014 roku książka Masa o kobietach polskiej mafii – zapis wielogodzinnych rozmów z najbardziej znanym polskim świadkiem koronnym Jarosławem Sokołowskim, ps. „Masa” – stała się bestsellerem, w tym przez jakiś czas była na pierwszym miejscu zestawienia najlepiej sprzedających się pozycji książkowych w całym 2014 roku, w empik.com. W październiku tego samego roku nastąpiła jej kontynuacja, czyli Masa o pieniądzach polskiej mafii, która także trafiła na listy bestsellerów. Obie pozycje zostały nominowane do dorocznej nagrody Bestsellery Empiku 2014, w kategorii: Literatura faktu[3]. Statuetkę i tytuł Bestselleru Roku 2014, jako najczęściej kupowana w Empikach w swojej kategorii książka, otrzymała pierwsza część cyklu, czyli „Masa o kobietach polskiej mafii”[4].

W 2019 został współzałożycielem wydawnictwa Black One Media, z siedzibą w Krakowie.

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • 1993: Z ringu do piekła- bestseller według tygodnika „Wprost"* Syn zgwałconej[5]
  • 2001: Świadek śmierci lustra[6]
  • 2002: Gucci Boys[7]
  • 2003: Łowca ciał[8]
  • 2006: Magia „Sacro Arsenale[9]
  • 2007: Al Capone w Warszawie[10]
  • 2008: Al Capone w Berlinie[11]
  • 2010: Zdrada Kopernika[12]
  • 2011: Zemsta Fahrenheita[13]
  • 2011: Krok do piekła[14]
  • 2012: Świat tajnych służb[15]
  • 2013: Gang[16]
  • 2014: Masa o kobietach polskiej mafii[17]
  • 2014: Masa o pieniądzach polskiej mafii[18]
  • 2015: Masa o porachunkach polskiej mafii[19]
  • 2015: Pięść Dawida. Tajne służby Izraela[20]
  • 2015: Masa o bossach polskiej mafii[21]
  • 2016: Masa o kilerach polskiej mafii[22]
  • 2016: Masa o żołnierzach polskiej mafii[23]
  • 2016: Po prostu zabijałem[24]
  • 2017: Masa o życiu świadka koronnego[25]
  • 2017: Słowikowa i Masa. Twarzą w twarz[26]
  • 2018: Masa o procesie polskiej mafii[27]
  • 2018: Słowikowa o więzieniach dla kobiet[28]
  • 2018: Majami. Zły pies[29]
  • 2019 Ruska mafia
  • 2022 Za kratami

Audiobooki[edytuj | edytuj kod]

  • 2014: „Masa o kobietach polskiej mafii” - czytają Artur Górski i Jarosław Sokołowski „Masa"

Nagroda Wielkiego Kalibru[edytuj | edytuj kod]

Artur Górski był jednym z twórców i członkiem kapituły konkursu literackiego: Nagroda Wielkiego Kalibru oraz pomysłodawcą jego nazwy. Coroczne wyróżnienie przyznawane jest od 2004 r. przez Stowarzyszenie Miłośników Kryminału i Sensacji „Trup w szafie” oraz Instytut Książki – za najlepszą polskojęzyczną powieść kryminalną lub sensacyjną wydaną w danym roku.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2015: Bestseller Empiku 2014 w kategorii Literatura Faktu - „Masa o kobietach polskiej mafii”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dane osoby: GÓRSKI, ARTUR ŁUKASZ, 57 lat (ur. 1964) [online], infoveriti.pl [dostęp 2021-06-08] (pol.).
  2. ↑ Artur Łukasz Górski | Dane z KRS [online], rejestr.io [dostęp 2021-06-08] (pol.).
  3. ↑ Pretendenci do Bestsellerów Empiku 2014! [online], Empik, 7 stycznia 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-02-04].
  4. ↑ empik: Relacja filmowa z wręczenia statuetki Bestseller Empiku 2014.
  5. ↑ ksiazki.wp.pl
  6. ↑ Artur Górski, Świadek śmierci lustra, Podkowa Leśna: "Aula", 2002, ISBN 83-85275-46-0, OCLC 830307244 [dostęp 2021-01-24].
  7. ↑ Artur Górski, Gucci boys czyli O tych, którzy giną tragicznie, Warszawa: Wydaw. Nowy Świat, 2002, ISBN 83-88576-78-X, OCLC 749363000 [dostęp 2021-01-24].
  8. ↑ Artur Górski, Łowca ciał, wyd. 1, Warszawa: Wydawn. Nowy Świat, 2003, ISBN 83-7386-014-2, OCLC 53115832 [dostęp 2021-01-24].
  9. ↑ Artur Górski, Magia "Sacro Arsenale", Warszawa: Supernowa Sensacja, 2006, ISBN 83-7054-184-4, OCLC 225351295 [dostęp 2021-01-24].
  10. ↑ Artur Górski, Al Capone w Warszawie : powieść kryminalna, Warszawa: Dom Prasowy, 2007, ISBN 978-83-923717-1-7, OCLC 177244766 [dostęp 2021-01-24].
  11. ↑ Artur Górski, Al Capone w Berlinie, Warszawa: G+J Gruner+Jahr Polska, 2008, ISBN 978-83-61299-55-4, OCLC 424659832 [dostęp 2021-01-24].
  12. ↑ Artur Górski, Zdrada Kopernika, wyd. 1, Warszawa: Instytut Wydawniczy Erica, 2010, ISBN 978-83-89700-94-0, OCLC 649496901 [dostęp 2021-01-24].
  13. ↑ Artur Górski, Zemsta Fahrenheita, Warszawa: Wydawnictwo Zwierciadło, 2011, ISBN 978-83-63014-01-8, OCLC 802072772 [dostęp 2021-01-24].
  14. ↑ Artur Górski, Krok do piekła, Warszawa: G+J Książki, 2011, ISBN 978-83-7778-023-7, OCLC 758501623 [dostęp 2021-01-24].
  15. ↑ Artur Górski, Świat tajnych służb, Warszawa, ISBN 978-83-7778-146-3, OCLC 892025752 [dostęp 2021-01-24].
  16. ↑ Gang, Warszawa: G+J Gruner + Jahr Polska, 2013, ISBN 978-83-7778-214-9, OCLC 840287296 [dostęp 2021-01-24].
  17. ↑ „Masa” o polskiej mafii: „Kobiety same wybrały ten los” [online], TVN, 20 marca 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-04-13].
  18. ↑ Artur Górski, Masa o pieniądzach polskiej mafii, Warszawa, ISBN 978-83-7961-058-7, OCLC 903497941 [dostęp 2021-01-24].
  19. ↑ Artur Górski, MASA o porachunkach polskiej mafii, Warszawa 2015, ISBN 978-83-7961-214-7, OCLC 921938554 [dostęp 2021-01-24].
  20. ↑ Artur Górski, Pięść Dawida : tajne służby Izraela, wyd. I, Kraków 2015, ISBN 978-83-240-2701-9, OCLC 914525263 [dostęp 2021-01-24].
  21. ↑ Artur Górski, MASA o bossach polskiej mafii, Warszawa 2015, ISBN 978-83-8069-166-7, OCLC 950416795 [dostęp 2021-01-24].
  22. ↑ Artur Górski, Masa o kilerach polskiej mafii, Warszawa: Prószyński Media, 2016, ISBN 978-83-8069-353-1, OCLC 953151361 [dostęp 2021-01-24].
  23. ↑ Artur Górski, Masa o żołnierzach polskiej mafii, Warszawa: Prószyński Media, 2016, ISBN 978-83-8097-011-3, OCLC 971425107 [dostęp 2021-01-24].
  24. ↑ Artur Górski, Po prostu zabijałem, Wydawnictwo Burda Publishing Polska, 2016
  25. ↑ Artur Górski, Jarosław „Masa” Sokołowski, Masa o życiu świadka koronnego, Wydawnictwo: Prószyński i S-ka, 2017
  26. ↑ Monika Banasiak, Jarosław Sokołowski, Słowikowa i Masa : Monika Banasiak, Jarosław Sokołowski : twarzą w twarz, Warszawa, ISBN 978-83-8123-047-6, OCLC 1015249008 [dostęp 2021-01-24].
  27. ↑ Artur Górski, Masa o procesie polskiej mafii, Warszawa, ISBN 978-83-8123-202-9, OCLC 1043357291 [dostęp 2021-01-24].
  28. ↑ Artur Górski, Słowikowa o więzieniach dla kobiet, Warszawa: Prószyński Media, 2018, ISBN 978-83-8123-253-1, OCLC 1038454368 [dostęp 2021-01-24].
  29. ↑ Janek Fabiańczyk, Majami. Zły pies, Warszawa: Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8123-294-4, OCLC 1086384257 [dostęp 2021-01-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artur_Górski_(pisarz)&oldid=72369033”