Arturo Vázquez Ayala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arturo Vázquez Ayala
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1949
m. Meksyk

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1979 Pumas UNAM ?? (6)
1979–1980 Guadalajara 38 (0)
1980–1985 Atlante 194 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973–1980  Meksyk 54 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1988 Atlante
1998 Atlante
2000 Marte
2001 Toros Neza
2005 Altamira
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Arturo „Gonini” Vázquez Ayala (ur. 26 czerwca 1949 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji lewego obrońcy, w późniejszym czasie trener.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Vázquez Ayala pochodzi z San Simón, jednej z dzielnic stołecznego miasta Meksyk. Grę w piłkę rozpoczynał w tamtejszym amatorskim zespole Deportivo Héroes, z którego trafił później do innego klubu ze stolicy, Pumas UNAM. W jego barwach zadebiutował w meksykańskiej Primera División w sezonie 1970/1971, a premierowego gola strzelił podczas rozgrywek 1971/1972. Szybko został podstawowym zawodnikiem drużyny i w 1975 roku odniósł z nią pierwsze sukcesy; zdobył krajowy puchar – Copa México – oraz superpuchar – Campeón de Campeones. W sezonie 1976/1977 wywalczył z Pumas premierowe w historii klubu mistrzostwo Meksyku, będąc kluczowym punktem defensywy ekipy prowadzonej przez węgierskiego szkoleniowca Jorge Marika. Podczas rozgrywek 1977/1978 zanotował z kolei tytuł wicemistrzowski. Ogółem w barwach Pumas spędził dziewięć lat i dziś jest uznawany za legendę i najlepszego lewego obrońcę w historii drużyny.

Latem 1979 Vázquez Ayala przeniósł się do klubu Chivas de Guadalajara, gdzie spędził rok, mając niepodważalną pozycję w wyjściowym składzie, lecz nie potrafił nawiązać do sukcesów odnoszonych z Pumas. Już po roku powrócił do stolicy, gdzie podpisał umowę z drużyną Atlante FC. Tam również od razu został podstawowym piłkarzem i barwy tej ekipy reprezentował przez kolejne pięć sezonów. W sezonie 1981/1982, występując w jednej drużynie m.in. z Grzegorzem Latą, zdobył z nią tytuł wicemistrza Meksyku, natomiast w 1983 roku triumfował w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu, Pucharze Mistrzów CONCACAF. Profesjonalną karierę piłkarską zdecydował się zakończyć w wieku 36 lat. W swoich czasach był nowocześnie grającym bocznym defensorem, często włączającym się do akcji ofensywnych. Silny i masywny, dysponował dobrą szybkością i techniką. Pięciokrotnie otrzymywał nagrodę dla najlepszego obrońcy ligi meksykańskiej. Od 27 czerwca 1971 do 24 lipca 1976 wystąpił w 184 spotkaniach ligowych z rzędu, co przez kilkadziesiąt lat było rekordem meksykańskiej Primera División, który został pobity dopiero w lutym 2013 przez Federico Vilara.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Meksyku Vázquez Ayala zadebiutował za kadencji selekcjonera Javiera de la Torre, 8 sierpnia 1973 w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z Polską. Od razu został podstawowym zawodnikiem kadry i wziął z nią udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1974, na które jego kadra nie zdołała ostatecznie awansować. W 1975 roku triumfował z drużyną narodową w towarzyskim turnieju Copa Ciudad de México. Premierowego gola w reprezentacji strzelił 1 lutego 1977 w wygranym 5:1 sparingu z Jugosławią. W 1978 roku został powołany przez trenera José Antonio Rocę na Mistrzostwa Świata w Argentynie, po uprzednich występach w kwalifikacjach tego turnieju, w których wpisał się na listę strzelców w spotkaniu z Gwatemalą (2:1). Na mundialu był podstawowym zawodnikiem i pełnił rolę kapitana zespołu, występując we wszystkich trzech meczach od pierwszej do ostatniej minuty; z Tunezją (1:3), w którym strzelił gola z rzutu karnego, a także z RFN (0:6) i Polską (1:3). Jego kadra po komplecie porażek odpadła jednak z rozgrywek już w fazie grupowej. Później regularnie występował jeszcze w nieudanych kwalifikacjach do Mistrzostw Świata 1982, a ogółem swój bilans reprezentacyjny zamknął na 54 rozegranych meczach, w których zdobył cztery bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery Vázquez Ayala został trenerem. Pierwszą samodzielną pracę w tym zawodzie podjął w czerwcu 1988 w swoim byłym klubie, Atlante FC, zastępując na stanowisku szkoleniowca Manuela Lapuente. Poprowadził drużynę w ostatnich dwóch spotkaniach sezonu 1987/1988, odnosząc dwie porażki, po czym odszedł z zespołu. Ponownie kontrakt z Atlante podpisał nieco ponad dziesięć lat później, w listopadzie 1998, tym razem zostając następcą Miguela Mejíi Baróna i ponownie dowodził ekipą w dwóch meczach, tym razem notując bilans zwycięstwa i porażki. Pod jego kierownictwem zespół przerwał serię dziewięciu kolejnych spotkań ligowych bez zwycięstwa. W 2005 roku został szkoleniowcem drugoligowego Altamira FC, który prowadził przez kilka kolejnych miesięcy bez większych sukcesów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]