Arvid Carlsson
| ||
 Arvid Carlsson (2011) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 stycznia 1923 Uppsala | |
| Data i miejsce śmierci | 29 czerwca 2018 Göteborg | |
| Zawód, zajęcie | neurobiolog | |
Arvid Carlsson (ur. 25 stycznia 1923 w Uppsali, zm. 29 czerwca 2018 w Göteborgu) – szwedzki neurobiolog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny (2000).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 stycznia 1923 w Uppsali[1]. W latach 1944–1959 pracował na uniwersytecie w Lund, a w latach 1959–1989 był profesorem farmakologii na uniwersytecie w Göteborgu.
Jego badania przyczyniły się do poszerzenia wiedzy na temat choroby Parkinsona. Wykazał, że osoby cierpiące na tę chorobę mają w mózgu zbyt mało dopaminy – neuroprzekaźnika przenoszącego impulsy elektryczne między komórkami. Zajmował się także innym neuroprzekaźnikiem – serotoniną. Na podstawie prac Carlssona opracowano wiele środków antydepresyjnych, m.in. prozac.
W 1994 został wyróżniony Nagrodą Japońską, a w 2000 Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny (razem z Paulem Greengardem i Erikiem Kandelem) – za przełomowe w neurobiologii poznanie na poziomie molekularnym mechanizmów funkcjonowania mózgu[1].
Zmarł 29 czerwca 2018 w Göteborgu[2][3].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty, miał pięcioro dzieci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2000 (ang.). [dostęp 2009-10-22].
- ↑ Nobelpristagaren Arvid Carlsson död (szw.). Upsala Nya Tidning. [dostęp 30 czerwca 2018].
- ↑ In memory of Arvid Carlsson (1923-2018) (ang.). Sahlgrenska Academy. [dostęp 30 czerwca 2018].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
|