Asimina parviflora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asimina parviflora
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

flaszowcowate

Rodzaj

asymina

Gatunek

Asimina parviflora

Nazwa systematyczna
Asimina parviflora (Michx.) Dunal
Monogr. Anonac. 82 1817[3]
Synonimy
  • Orchidocarpum parviflorum Michx.
  • Porcelia parviflora (Michx.) Pers.
  • Uvaria parviflora (Michx.) Torr. & A. Gray[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Asimina parviflora (Michx.) Dunal – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje endemicznie w Stanach Zjednoczonych – w Alabamie, Arkansas, Georgii, Luizjanie, Teksasie, Karolinie Północnej, Karolinie Południowej, Missisipi, Wirginii oraz na Florydzie[5][6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielone małe drzewo lub krzew dorastający do 6 m wysokości. Młode pędy są pokryte kutnerem[6].
Liście
Mają kształt od odwrotnie owalnego do odwrotnie lancetowatego. Mierzą 6–15 cm długości. Nasada liścia jest klinowa. Liść na brzegu jest wygięty. Wierzchołek jest ostry lub spiczasty. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 5–10 mm długości[6].
Kwiaty
Zebrane w pęczkach. Rozwijają się w kątach pędów. Mają kasztanową barwę, rzadziej żółtą. Mierzą 10–17 mm średnicy. Działki kielicha mają trójkątnie deltoidalny kształt i dorastają do 4–7 mm długości, są owłosione od wewnętrznej strony. Płatki zewnętrzne mają kształt od owalnego do podłużnego, osiągają do 10–15 mm długości, są owłosione, wierzchołek jest wykrzywiony, natomiast wewnętrzne są mniejsze, mają owalny kształt i są silnie wykrzywione. Kwiaty mają 5–7 słupków[6].
Owoce
Żółtozielonkawe jagody, które tworzą owoc zbiorowy. Osiągają 3–6 cm długości[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w zaroślach oraz na nieużytkach, na glebach piaszczystych i aluwialnych. Występuje na wysokości do 7 m n.p.m.[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Asimina parviflora (Michx.) Dunal. The Plant List. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).
  4. Asimina parviflora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Asimina parviflora – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).
  6. a b c d e f Asimina parviflora. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-30]. (fr.).