Askokarp
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Askokarp – owocnik u grzybów workowych. Jest to zbita część grzybni, wytwarzana przez nią w formie charakterystycznej dla każdego gatunku, tworząca na zewnątrz lub wewnątrz na drodze płciowej zarodniki zwane askosporami[1]. W askokarpach znajdują się[2]:
- worki będące elementami płodnymi. Powstają w nich zarodniki
- hamatecjum – inne, płonne strzępki
W zależności od sposobu powstawania wyróżnia się 2 typy askokarpów[2]:
- eutecja, powstające podczas procesu askogamii. Askokarpy tego typu mają własną ścianę. Wyróżnia się wśród nich następujące typy:
- apotecjum (miseczka)
- chasmotecjum
- klejstotecjum
- perytecjum (otocznia)
- askostromy, które powstają bezpośrednio w komorach podkładki i nie posiadają własnej ściany. W zależności od budowy wyróżnia się wśród nich różne typy, np.
- pseudotecjum. Jest podobne morfologicznie do perytecjum i z tego względu ostatnio coraz częściej zaprzestaje się wyróżniania tego typu owocnika, używając wspólnej nazwy perytecjum[2].
- hysterotecjum – o elipsoidalnym kształcie, pękające podłużną szparą.
Przypisy
- ↑ Edmund Malinowski: Anatomia roślin. Warszawa: PWN, 1966.
- ↑ a b c Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL. ISBN 978-83-09-01048-7.
