Asmat
 |
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. |
| |
| Populacja |
70 tys. (2004) |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia |
chrześcijaństwo (katolicyzm), wierzenia tradycyjne |
| Grupa | |
Asmat, także Asmatowie[1] – lud papuaski z indonezyjskiej części Nowej Gwinei[2], zamieszkujący tereny prowincji Papua[3]. Międzynarodowy rozgłos przyniosły im rozwinięte tradycje rzeźbiarskie[4][5]. Znani są także jako dawni łowcy głów[5]. Według danych z 2004 r. ich liczebność wynosi 70 tys. osób[6].
Wyznają katolicyzm oraz wierzenia tradycyjne[7]. Posługują się różnymi językami papuaskimi z grupy asmat-kamoro, a także językiem indonezyjskim[3].
Na terytorium Asmat zaginął w latach 60. 23-letni Michael Rockefeller[2]. Istnieją pogłoski na temat możliwego związku tego zajścia z kanibalistycznymi praktykami ludu Asmat[3]. Twórczość rzeźbiarska ludu, zebrana przez Rockefellera, znajduje się w kolekcji Metropolitan Museum of Art[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Indonezja – ostatnie takie miejsce na Ziemi, Papua. Magazyn Świat Podróże Kultura, 2013-05-24. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-20)].
- ↑ a b Nová Guinea: Výprava za kanibaly do míst, kde se před tisíci lety zastavil čas. Novinky.cz, 2012-01-08. [dostęp 2020-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-18)]. (cz.).
- ↑ a b c J. Williams: Asmat. [w:] Worldmark Encyclopedia of Cultures and Daily Life [on-line]. Encyclopedia.com, 2020-01-31. [dostęp 2020-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-18)]. (ang.).
- ↑ Widjiono Wasis, Ensiklopedi Nusantara: memuat berbagai data penting mengenai alam dan kehidupan di seluruh Nusantara, Jakarta: Mawar Gempita, 1989, s. 755, OCLC 681378134 (indonez.).
- ↑ a b Manuel Kaisiepo, Suku Asmat dalam Penelitian Emansipatoris, „Prisma”, Lembaga Penelitian, Pendidikan & Penerangan Ekonomi dan Sosial, 1985, s. 89 [dostęp 2020-02-18] (indonez.).
- ↑ a b Emily Caglayan: The Asmat. The Metropolitan Museum of Art, 2004-10. [dostęp 2020-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-18)]. (ang.).
- ↑ M. J. Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid A–K. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 54–59. OCLC 1027454469. [dostęp 2022-08-03]. (indonez.).