Złotogłów (roślina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Asphodelus)
Złotogłów
Ilustracja
Asphodelus ramosus
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

żółtakowate

Podrodzina

złotogłowowe

Rodzaj

złotogłów

Nazwa systematyczna
Asphodelus L.
Sp. Pl. 309. 1 Mai 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

A. ramosus L.

Synonimy
  • Glyphosperma S.Watson

Złotogłów, asfodel, złotowłos (Asphodelus L.) – rodzaj roślin z podrodziny lub rodziny (w zależności od ujęcia) złotogłowowych. Obejmuje ok. 17 gatunków[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja rodzaju według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Jeden z kilkunastu rodzajów w obrębie podrodziny złotogłowowych (Asphodeloideae) z rodziny żółtakowatych (Xanthorrhoeaceae ) w obrębie rzędu szparagowców (Asparagales)[2].

Pozycja rodzaju w systemie APG II (2003)

Klad okrytonasienne, klad jednoliścienne (monocots), rząd szparagowce (Asparagales), rodzina złotogłowowate (Asphodelaceae)[2].

Pozycja rodzaju w systemie Reveala (1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa liliowe, nadrząd Lilianae Takht., rząd agawowce (Agavales Hutch.), rodzina złotogłowowate (Asphodelaceae Juss.), podrodzina Asphodeloideae Burnett, plemię Asphodeleae Lam. & DC., podplemię Asphodelinae Baker., rodzaj złotogłów (Asphodelus L.)[5]

Wykaz gatunków[4]

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Gleba dla roślin z tego rodzaju powinna być żyzna, przepuszczalna, o zasadowym odczynie, bogata w wapń. Złotogłów polecany do ogrodów skalnych, żwirowych. Przed zimą należy osłonic roślinę korą albo torfem, gdyż może przemarzać[6].

Obecność w kulturze i symbolice[edytuj | edytuj kod]

Złotogłów symbolizuje śmierć, świat zmarłych, żal, smutek, melancholię, sentymentalizm, pokorę, wieczność[7].

W starożytnej Grecji sadzono go na cmentarzach jako pokarm dla dusz zmarłych[7][8]. Według mitologii greckiej rósł na „asfodelowych łąkach” (gr. ἀσφόδελος λειμών asphódelos leimṓn), które znajdowały się w podziemnej krainie umarłych, nad rzeką Styks[9][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-09] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian Institution. [dostęp 2013-04-11].
  4. a b Asphodelus. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-11].
  5. James L. Reveal System of Classification. PBIO 250 Lecture Notes: Plant Taxonomy. Department of Plant Biology, University of Maryland, 1999. Systematyka rodzaju Asphodelus według Reveala. [dostęp 2007-03-18].
  6. Złotogłów. 2013. [dostęp 2013-11-04]. (pol.).
  7. a b Władysław Kopaliński: Słownik symboli. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990. ISBN 83-214-0746-3.
  8. Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 63. ISBN 83-7399-022-4.
  9. Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 154. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
  10. Starsi bogowie. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 207. ISBN 83-7391-077-8.