Astrid Hjertenæs Andersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Astrid Hjertenæs Andersen (ur. w 1915 w Horten, zm. 1985) − norweska poetka i tłumaczka z języka węgierskiego.

Uważa się ją za jedną z ważniejszych poetek norweskich okresu powojennego. Zadebiutowała w 1945 tomikiem tradycyjnych w formie wierszy De ville traner. Jej późniejsze utwory charakteryzowała bardziej nowoczesna forma, bez stałego rytmu i regularnych rymów. W jej poezji odnaleźć można odwołania do filozofii, mitologii i dawnej poezji, ponieważ Astrid Hjertenæs Andersen zakładała, że zadaniem poety jest podtrzymywać ducha tradycji i piękna. Opisywała też doświadczenia bliskie kobietom, zwłaszcza w wierszu Kvinnen og dansen ze zbioru Strandens kvinner z roku 1955.

Utwory[edytuj | edytuj kod]

  • De ville traner (poezja), 1945
  • De unge søylene (poezja), 1948
  • Skilpaddehagen (poezja), 1950
  • Strandens kvinner (poezja), 1955
  • Vandrersken (poezja), 1957
  • Pastoraler (poezja), 1960
  • Treklang (poezja – wybrane poezji razem z Astrid Tollefsen(inne języki) i Gunvor Hofmo(inne języki)), 1963
  • Frokost i det grønne (poezja), 1964
  • Dr. Gnomen (proza), 1967
  • Hyrdefløyten – epistler fra Algerie (proza), 1968
  • Som en vår (wybór wierszy), 1970
  • Rosenbusken (poezja), 1972
  • Svaner og nåtid – epistler fra Island (proza), 1973
  • Et våroffer (wiersze), 1976
  • De tyve landskaper (poezja), 1980
  • Samlede dikt (poezja), 1985