Au Clair de la Lune

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Au clair de la Lune – francuska piosenka ludowa z XVIII wieku. Kompozytor oraz autor utworu są nieznani. Została przetłumaczona na wiele języków. Piosenka została po raz pierwszy nagrana w 1860 roku przez Édouarda-Léona Scotta de Martinville, na fonautografie[1] (urządzenie do nagrywania dźwięku). To najstarsze znane nagranie ludzkiego głosu. Pierwszy wers piosenki jest bardzo popularny we Francji i na świecie, wyrażony w licznych adaptacjach, odniesieniach, przeróbkach i cytatach. Piosenka znajduje się na liście najpopularniejszych kołysanek świata.

Tekst piosenki [edytuj | edytuj kod]

Język francuski Język polski
Au clair de la lune Przy świetle księżyca
"Au clair de la lune,

Mon ami Pierrot,

Prête-moi ta plume

Pour écrire un mot.

Ma chandelle est morte,

Je n'ai plus de feu.

Ouvre-moi ta porte

Pour l'amour de Dieu."

W świetle księżyca,

Pierrot, mój przyjacielu,

Pożycz mi swoje pióro,

Aby napisał słowo.

Moja świeczka zgasła,

Nie mam już światła.

Otwórz mi swoje drzwi

Na miłość boską

Au clair de la lune,

Pierrot répondit :

« Je n'ai pas de plume,

Je suis dans mon lit.

Va chez la voisine,

Je crois qu'elle y est,

Car dans sa cuisine

On bat le briquet. »

W świetle księżyca

Pierrot odpowiedział:

,,Nie mam pióra,

Jestem w swoim łóżku

Idź do swej sąsiadki,

Myślę, że ona tam jest,

Gdyż w jej kuchni

Ktoś rozpala zapalniczkę.

Au clair de la lune,

L'aimable Lubin

Frappe chez la brune,

Elle répond soudain :

— Qui frapp' de la sorte ?

Il dit à son tour :

— Ouvrez votre porte

Pour le dieu d'amour !

W świetle księżyca,

Miły Lubin;

Puka do drzwi brunetki,

Ona nagle odpowiada:

-Kto tak puka?

Następnie odpowiada:

-Otwórzcie drzwi,

Bogu Miłości.

Au clair de la lune,

On n'y voit qu'un peu.

On chercha la plume,

On chercha le feu.

En cherchant d'la sorte,

Je n'sais c'qu'on trouva ;

Mais je sais qu'la porte

Sur eux se ferma…

W świetle księżyca

ledwo widać.

Szukano pióra,

szukano światła.

Podczas tych poszukiwań,

nie wiem co znaleźliśmy;

ale wiem, że drzwi

Zamknęły się za nami.

Niektóre źródła twierdzą, że w oryginalnej wersji słowo “plume” (pióro) brzmiało “lume” (archaizm oznaczający “światło” lub “lampa”).

Słowa piosenki[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy, tekst piosenki został opublikowany w 1866 roku w zbiorze francuskich piosenek "Chansons nationales et populaires de France"[2].

W sztuce[edytuj | edytuj kod]

  • W 1804 roku Pierre-Auguste Vafflard zaprezentował na wystawie malarsko-rzeźbiarskiej obraz przedstawiający Edwarda Younga grzebiącego nocą swoją córkę. Anonimowy krytyk komentował monochromatyczny charakter tego obrazu tekstem:
Au clair de la lune

Les objets sont bleus

Plaignons l'infortune

De ce malheureux

Las! sa fille est morte

Ce n'est pas un jeu

Ouvrez-lui la porte

Pour l'amour de Dieu.

W świetle księżyca

Wszystkie rzeczy są niebieskie

Ulituj się nas nieszczęściem

tej biednej duszy

Niestety! Jego córka nie żyje.

To nie jest gra.

Otwórz jej drzwi

Na miłość boską.

  • Au clair de la Lune - tytułowa komedia Jeana Eskara (1848-1921).
  • Au clair de la Lune - wymyślona nazwa perfum Mary Watson z serii Sherlock BBC.
  • Jedna z bohaterek niemieckiego horroru „Taste of the Night” śpiewa i słucha tej piosenki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ARTYSTKA W ARCHIWUM: Czym jest nagranie? / Muzyka / dwutygodnik.com [online], www.dwutygodnik.com [dostęp 2021-01-30] (pol.).
  2. Théophile Marion (1780-1849) Auteur du texte Dumersan, Noël Auteur du texte Ségur, Chansons nationales et populaires de France : accompagnées de notes historiques et littéraires. T. 1 / par Dumersan et Noël Ségur, 1866 [dostęp 2021-01-23] (fr.).