Augusta (Zaszczuk)
| Lidija Zaszczuk | |
| Ihumenia | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1871 |
| Data i miejsce śmierci |
8 stycznia 1938 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1934 |
Augusta, imię świeckie Lidija Wasiljewna Zaszczuk (ur. 1871 w Petersburgu, zm. 8 stycznia 1938 w obwodzie tulskim) – rosyjska schimniszka prawosławna, święta nowomęczennica.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z rodziny szlacheckiej. W rodzinnym Petersburgu pracowała jako dziennikarka, władała sześcioma językami obcymi[1].
Po zamknięciu Pustelni Optyńskiej utworzyła w Kozielsku muzeum o analogicznej nazwie i została jego kierownikiem, w placówce pracę znalazło wielu dawnych mnichów i posłuszników monasteru. W 1927 zobowiązała się do niewyjeżdżania z Kozielska w związku z wszczęciem przeciwko niej śledztwa (w którym podejrzanym był również mnich Pustelni Optyńskiej Nikon). Skazana na trzyletnią zsyłkę i zakaz osiedlania się w siedmiu największych miastach w kraju. Po odbyciu kary zamieszkała w Tule, a następnie przeprowadziła się do Bielowa, gdzie zamieszkała wspólnie z archimandrytą Izaakiem (Bobrikowem). Złożyła wieczyste śluby mnisze wielkiej schimy i od 1934 była ihumenią nielegalnego, tajnego żeńskiego klasztoru w Bielowie[1].
W grudniu 1937 została aresztowana razem z biskupem bielowskim Nikitą oraz archimandrytą Izaakiem. W czasie szesnastodniowego przesłuchania poddano ją torturom. Skazana na śmierć, została rozstrzelana w masowej egzekucji i pochowana w zbiorowym grobie przy 162 kilometrze szosy symferopolskiej[1].
W 2001 kanonizowana jako jedna z soboru Święty Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich[1].