Augusto De Luca
Augusto De Luca (ur. 1 lipca 1955 w Neapolu) – włoski fotograf i artysta.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na wydziale prawa. W połowie lat 70 – śledząc swoje hobby zajął się fotografią, zostając profesjonalistą. Wybrał typ fotografii tradycjonalnej[1], jak również eksperymentalnej[2]. W swojej pracy twórczej posługuje się wieloma materiałami. Niektórzy krytycy uważają, że cechą charakterystyczną jego stylu jest uchwyt momentu, w którym pokazuje i uwydatnia najmniejsze elementy ekspresji obrazu. Jego obrazy łączą w sobie realistyczne kształty i znaki w taki sposób, że można w nich zauważyć i dostrzec metafizyczną atmosferę.
De Luca jest autorem rekordowych okładek, zdjęć kampanii reklamowych, książek, fotografii. Wykładał fotografię dla „Klubu Poselskiego” włoskiego parlamentu.
Wystawa De Luca odbyła się we włoskiej Izbie Deputowanych w 1995 roku, wziął w niej udział Carlo Azeglio Ciampi (10 prezydent Włoch), Nilde Iotti (przewodniczący Izby Deputowanych) i Giorgio Napolitano (11 Prezydent Włoch).
W 1996 roku De Luca został odznaczony nagrodą „Miasto Rzym” wraz z Ennio Morricone do książki „Nasz Rzym”.
Telecom Włochy wybrało go do projektowania specjalnych kart telefonicznych wydanie z Neapolu, w nakładzie 7 milionów egzemplarzy i czterech kart telefonicznych m.in. Paryż, Dublin, Berlin i Bruksela, w nakładzie 12 milionów egzemplarzy[3].
Fotografie De Luca, są przechowywane w kolekcjach prywatnych i publicznych. Na przykład w: Bibliotece Narodowej w Paryżu, Archiwum Fotograficznym, w Rzymie w International Polaroid Collection (USA) w Museum Fotografii Charleroi Belgia.
Książki[edytuj | edytuj kod]
- Napoli Mia Centro Il Diaframma / Canon Edizioni Editphoto, 1986
- Napoli Donna Centro Il Diaframma / Canon Edizioni Editphoto, 1987
- Trentuno napoletani di fine secolo Electa, Neapol 1995, ISBN 88-435-5206-6
- Roma Nostra Gangemi Editore, Rzym 1996, ISBN 978-88-7448-705-9
- Napoli grande signora Gangemi Editore, Rzym 1997, ISBN 978-88-7448-775-2
- Il Palazzo di giustizia di Roma Gangemi Editore, Rzym 1998, ISBN 978-88-492-0231-1
- Firenze frammenti d’anima Gangemi Editore, Rzym 1998, ISBN 978-88-7448-842-1
- Bologna in particolare Gangemi Editore, Rzym 1999, ISBN 978-88-7448-980-0
- Milano senza tempo Gangemi Editore, Rzym 2000, ISBN 978-88-492-0093-5
- Torino in controluce Gangemi Editore, Rzym 2001, ISBN 978-88-492-0211-3
- Tra Milano e Bologna appunti di viaggio Gangemi Editore, Rzym 2002, ISBN 978-88-7448-980-0
- Swatch Collectors Book 1 Editore M. Item, 1992, ISBN 88-86079-01-X
- Swatch Collectors Book 2 Editore M. Item, 1992, ISBN 88-86079-00-1
Ważniejsze[edytuj | edytuj kod]
Ważniejsze wystawy: Museo di villa Pignatelli (Neapol) – Palazzo Taverna (Rzym) – Galleria Ken Damy (Brescia) – Izba Reprezentantów (Rzym) – Studio Trisorio (Neapol) – Galleria Civica (Modena) – Galleria Lotti (Bologna) – Galleria San Fedele (Mediolan) – Archiginnasio (Bologna) – Palazzo Dugnani (Mediolan) – Villa Strozzi (Florencja) – Palazzo Braschi, Museo di Roma (Rzym) – Galleria Nuova Fotografia (Treviso) – Istituto Italiano di Cultura (Lille, Francja) – Palazzo Lanfranchi (Pisa) – Expo Arte 1985 (Bari) – Palazzo Sforzesco (Mediolan) – Galleria Dry Photo (Prato) – Italian Culture Institute (New York) – China National Gallery of Aesthetic Arts (Pekin) – Museo Italo Americano di San Francisco (USA) - Galleria Diaframma (Mediolan)[4] – Galleria Hasselblad (Göteborg, Svezia) – ANFA (Barcelona, Spagna) – Galleria Fotografia Oltre (Chiasso, Szwajcaria) – FNAC (Lyon, Francja) – Galleria Vrais Reves (Lyon, Franja) – Italian Cultural Society (Sacramento, California) – Galleria Camara Oscura (Logrono, Hiszpania) – Forum Ezposition (Bonlieu Annecy, Francja) – Museo Ancien (Grignan, Francja) – Ecole des Beaux Arts (Tourcoing, Francja) – ARTEDER 1982 (Bilbao, Hiszpania) – Journees Internacionales de la Photographie (Montpellier, Francja) – Galerie Divergence (Ayeneux Soumagne, Francja) – Rencontres Internationales de la Photographie 1984 (Arles, Francja) - Dept.of Art of the University of Tennessee (Chattanooga, USA) – Maison des Arts (Laon, Francja) – Biennale Internazionale di Fotografia 1985 (Belgrad, Serbia) – Festival d'Animation Audiovisuelle 1986 (Saint Marcellin, Isere , Francja) – Musee d’Art Modern (Liège, Belgia)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sławne Portrety – Famous portraits – Portret Carla Fracci.
- ↑ Kolor metafizyczny di De Luca – Kolorowe fotografie
- ↑ Siedem Zdjęć na 19 milionach kart telefonicznych − 7 kart telefonicznych Telecom
- ↑ Talent De Luca - Corriere Della Sera − Wystawa w Mediolanie
