Automat Mealy’ego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Automat Mealy’ego

Automat Mealy’egoautomat, którego wyjście jest funkcją stanu wewnętrznego i sygnałów wejściowych (por. automat Moore’a).

Definicja formalna[edytuj | edytuj kod]

Automat Mealy’ego jest to rodzaj deterministycznego automatu skończonego, reprezentowany przez uporządkowaną szóstkę:

Schemat Ideowy Automatu Mealy’ego
Schemat Ideowy Automatu Mealy’ego

gdzie:

  • zbiór sygnałów wejściowych,
  • – zbiór stanów wewnętrznych,
  • – zbiór sygnałów wyjściowych,
  • funkcja przejść,
  • – funkcja wyjść, zależy od stanu, w którym znajduje się automat oraz od sygnału wejściowego,
  • – stan początkowy, należy do zbioru Q.

Automat Mealy’ego przedstawia się jako graf skierowany z wyróżnionym wierzchołkiem zwanym stanem początkowym. Podając sygnały na wejście automatu powodujemy zmianę bieżącego stanu i zwrócenie wartości przypisanej do podanego sygnału wejściowego.

Tłumacząc to w sposób bardziej przystępny: Stan wyjść Y automatu Mealy’ego[1] zależy od stanu wewnętrznego automatu Q (stanu przerzutników / rejestrów) tak jak ma to miejsce w automacie Moore’a, ale również od stanu wejść Z. W diagramie stanów zobrazowane jest to poprzez napis (Z / Y) obok strzałek zmiany stanu (funkcji przejść Φ), czyli dla każdego stanu wejścia Z podawany jest również stan wyjścia Y. W automacie Moore’a podawany jest tylko stan wejścia Z (zob. automat Moore’a). W konsekwencji liczba stanów wewnętrznych Q automatu Mealy’ego może być mniejsza (ten sam stan Q może wystąpić dla różnych stanów wyjść Y) w porównaniu z automatem Moore’a. Okupione to jest z reguły bardziej skomplikowaną logiką Ψ sterującą stanami wyjścia Y oraz większymi czasami propagacji. Podsumowując, wybór pomiędzy automatem Mealy’ego i Moore’a zależy od konkretnego automatu i wymagań.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. George H. Mealy, A Method for Synthesizing Sequential Circuits. Bell System Technical Journal. s. 1045–1079., 1955.