Autostrada A13 (Chorwacja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
A13
Proj. długość

86,5 km

Zbudowano

10,6[a] km

Żupanie

zagrzebska,
virowiticko-podrawska,
bielowarsko-bilogorska

Mapa
Mapa A13

Autostrada A13 (chorw. Autocesta A13) – zaniechany projekt autostrady w Chorwacji, która miała połączyć niedoszłą autostradę A12 koło miejscowości Vrbovec z przejściem granicznym Terezino Polje – Barcs na granicy z Węgrami[1]. Obie trasy miały tworzyć korytarz drogowy nazywany „Podravina Y”.

Obecnie istniejący odcinek Vrbovec 2 – Farkaševac oddano do użytku 16 kwietnia 2019 roku[2], jako część drogi krajowej D12.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Arteria, o planowanej długości 86,5 km, miała powstawać etapami:

Budowa autostrady miała rozpocząć się od węzła Vrbovec 2 do Bjelovaru, gdzie trasa łączyłaby się z drogą krajową D43. Odcinek ten miał mieć cztery węzły drogowe: Kapela z drogą żupańską Ž3041 (chorw. Županijska cesta Ž3041), Farkaševac z drogą Ž2231, Gudovac z drogą krajową D28 na zachód od miasta Bjelovar oraz Bjelovar z drogą krajową D43 (chorw. Državna cesta D43) umożliwiającą dojazd do północnych i wschodnich części miasta[3]. W 2009 roku oficjalnie zapowiedziano prace budowlane[4], których nie rozpoczęto. Spowodowało to przesunięcie terminu oddania do użytku arterii na 2013 rok[5].

Krytyka i zaniechanie[edytuj | edytuj kod]

Pomimo ogłoszenia w maju 2009 roku powstania autostrady faktyczne działania związane z wytyczeniem drogi, wydawaniem zezwolenia na budowę oraz prac budowlanych zostały odłożone w czasie na bliżej nieokreślony termin, co spotkało się z wyrazem krytyki i przyrównania projektu do „kiełbasy wyborczej” związanej ze zbliżającymi się wyborami samorządowymi[6][7][8].

2 maja 2012 roku zarząd agencji Hrvatske autoceste, odpowiedzialnej za autostrady w Chorwacji, zapowiedział zaniechanie realizacji trasy, oczekując na akceptację ze strony rady nadzorczej. Zdaniem agencji nigdy nie zarezerwowano żadnych środków na powstanie arterii, ponadto odmówiła ona udzielenia komentarza w sprawie wypłaty odszkodowań dla firm mających wybudować drogę[9]. W maju 2012 roku europejska spółka Strabag zażądała 30 milionów kun (około 4 mln €) rekompensaty z powodu opóźnienia budowy na co nie zgodziło się Hrvatske autoceste, argumentując to nie dopełnieniem warunków umowy przez firmę[10][11].

Ostatecznie 20 czerwca 2012 roku rząd Chorwacji zrezygnował z realizacji projektu[12].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Odcinek oznakowany jako droga krajowa D12

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Decyzja z dnia 23 stycznia 2009 roku Ministra Morza, Transportu i Infrastruktury zmieniająca decyzję w sprawie klasyfikacji dróg publicznych i autostrad (Odluka o izmjenama i dopunama Odluke o razvrstavanju javnih cesta u autoceste) (chorw.)
  2. ↑ Nakon punih 10 godina u promet puštena brza cesta Vrbovec - Farkaševac. [w:] Jutarnji list [on-line]. kwietnia 2019-04-16. (chorw.).
  3. ↑ Croatian Motorways Ltd - Podravina Y. 2009-03-01. s. 3. (chorw.).
  4. ↑ RADOVE NA IZGRADNJI PODRAVSKO-BILOGORSKOG IPSILONA OTVORIO PREMIJER IVO SANADER. Bjelovarsko-bilogorska županija, 2009-04-27. [dostęp 2010-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)]. (chorw.).
  5. ↑ T. Hleb/VLM, M. Rosić-Zrinski/VLM, Sergej Novosel Vučković: Ipsilon s nepoznanicom: Autocestom tek nakon 2013.. [w:] Večernji list [on-line]. 2010-05-20. [dostęp 2020-11-06]. (chorw.).
  6. ↑ Autocesta do Bjelovara i Koprivnice još nema ni građevne dozvole - Friščić tvrdi da se "njegova" cesta gradi, ali graditelja nigdje nema.... [w:] Večernji list [on-line]. 2009-09-12. (chorw.).
  7. ↑ Prodali maglu: Ministar Kalmeta u Saboru obznanio da u ovom mandatu ipak neće biti vožnje Ipsilonom - Ipsilon s nepoznanicom: Autocestom tek nakon 2013.. [w:] Večernji list [on-line]. 2010-05-20. (chorw.).
  8. ↑ Zavičajni prosperitet - FOTO: Barba Luka i Vukelić sebi gradili mostove, a Polančeca pritvorili jer je htio reflektore. [w:] Jutarnji list [on-line]. 2010-08-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-18)]. Cytat: Damir Polančec, Đurđa Adlešič i Josip Friščić uspjeli su izlobirati gradnju 172 kilometra dugog Podravskog ipsilona, koji Đurđa Adlešič naziva Bjelovarskom autocestom. Gradnja te autoceste bila je Friščićev preduvjet za ulazak HSS-a u koaliciju s HDZ-om. Žurba s početkom gradnje bila je tolika da su bageri krenuli prije nego što je idejni projekt bio gotov, a lokacijska dozvola je ishođena tek nedavno. Projekcije prometa govore da je to neisplativ cestovni pravac, ali nema veze. (chorw.).
  9. ↑ Kraj predizbornim opsjenama: Podravskog ipsilona neće biti. [w:] Večernji list [on-line]. maja 2012-05-02. (chorw.).
  10. ↑ Josip Bohutinski: Podravski ipsilon: Traže 24 milijuna odštete za - nerad. [w:] Večernji list [on-line]. 2011-06-16. (chorw.).
  11. ↑ Krešimir Žabec: HAC odustaje od projekata vrijednih 9,5 milijardi kuna koje je naredio Ivo Sanader. [w:] Jutarnji list [on-line]. 2012-05-01. (chorw.).
  12. ↑ Andreja Žapčić: Vlada HAC-u odobrila novi kredit od 120 milijuna eura. tportal.hr, 2012-06-20. [dostęp 2020-11-03]. (chorw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Autostrady w Chorwacji
Obecne
Planowane
Nieistniejące[A]

  1. ↑ Obecnie nie stanowią elementów sieci autostrad
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Autostrada_A13_(Chorwacja)&oldid=71649964”