Avril Haines

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Avril Haines
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1969
Nowy Jork

Dyrektor Wywiadu Narodowego
Okres

od 21 stycznia 2021

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Lora Shiao (p.o.)

Avril Haines (ur. 27 sierpnia 1969 w Nowym Jorku) – amerykańska prawniczka. Od 2021 roku Dyrektor Wywiadu Narodowego w gabinecie prezydenta Joego Bidena.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja i młodość[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia licencjackie z fizyki na Uniwersytecie Chicagowskim[1]. Następnie w 1998 roku rozpoczęła studia prawnicze na Georgetown University[2]. Po ukończeniu studiów w 2003 roku rozpoczęła pracę w Departamencie Stanu[2].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W latach 2007–2008 była doradczynią Senackiej Komisji Spraw Zagranicznych. Jej przewodniczącym był wówczas Joe Biden[1].

W 2010 dołączyła do administracji Baracka Obamy jako członkini Rady Bezpieczeństwa Narodowego[1]. Od sierpnia 2013 do stycznia 2015 pełniła funkcję zastępczyni dyrektora CIA[3]. W latach 2015–2017 ponownie pracowała w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego[1]. W latach 2017-2020 pracowała w sektorze prywatnym, współpracowała między innymi jako konsultantka z firmą Palantir Technologies[4].

W listopadzie 2020 Joe Biden wskazał ją na stanowisko Dyrektor Wywiadu Narodowego w jego administracji[5]. 20 stycznia 2021 Senat Stanów Zjednoczonych stosunkiem głosów 84–10 zatwierdził nominację Avril Haines na to stanowisko[6]. Dzień później, 21 stycznia wiceprezydent Kamala Harris zaprzysięgła Haines na Dyrektor Wywiadu Narodowego[7].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Haines jest oskarżana o to, że przyczyniła się do ukrywania programu tortur prowadzonego przez CIA, program obejmował waterboarding, przemoc seksualną, pozbawienie snu[4]. Krytykę budzi również fakt, że w okresie rządów Obamy uczestniczyła w praktyce selektywnej eliminacji osób uznanych za zagrożenie bezpieczeństwa narodowego USA za pośrednictwem dronów[4]. Według relacji Newsweeka, Haines w administracji Obamy podejmowała decyzję o tym, czy dana osoba powinna być zabita za pomocą drona, czy też w drodze tajnej operacji operacji specjalnych[2]. Według jej krytyków, ataki dronów często, jako straty uboczne, powodowały śmierć rodzin osób podejrzanych o terroryzm, w tym dzieci[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Avril Haines, Director of National Intelligence [online], buildbackbetter.gov [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  2. a b c Daniel Klaidman, Avril Haines, The Least Likely Spy [online], newsweek.com, 26 czerwca 2013 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  3. Prawniczka z pasem judo i licencją pilota, pierwsza kobieta na tym stanowisku. Kim jest Avril Haines? [online], tvn24.pl, 24 listopada 2020 [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  4. a b c d Medea Benjamin, Marcy Winograd, Biden's pick for intelligence chief, Avril Haines, is tainted by drones and torture [online], salon.com, 30 grudnia 2020 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  5. Maciej Czarnecki, Kolejni kandydaci do administracji Bidena ujawnieni. Do wielkiej polityki wraca John Kerry [online], wyborcza.pl, 23 listopada 2020 [dostęp 2021-01-11].
  6. Roll Call Vote 117th Congress – 1st Session [online], senate.gov, 20 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-21] (ang.).
  7. Meg Wagner i inni, Biden’s first full day in office [online], cnn.com, 22 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22] (ang.).