Awaryjne wodowanie lotu Garuda Indonesia 421

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Awaryjne wodowanie lotu Garuda Indonesia 421
Ilustracja
Boeing 737-3Q8, podobny do tego, który uległ katastrofie.
Państwo

 Indonezja

Miejsce

Rzeka Solo

Data

16 stycznia 2002

Godzina

16:29

Rodzaj

Kontrolowane lądowanie na wodzie

Przyczyna

Awaria obu silników

Ofiary śmiertelne

1 osoba

Statek powietrzny
Typ

Boeing 737-3Q8

Użytkownik

Garuda Indonesia

Numer

PK-GWA

Start

Indonezja Mataram

Cel lotu

Indonezja Yogyakarta

Numer lotu

421

Liczba pasażerów

54 osoby

Liczba załogi

6 osób

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia7°40′03″S 110°46′48″E/-7,667500 110,780000

Awaryjne wodowanie lotu Garuda Indonesia 421 – wypadek lotniczy, który zdarzył się 16 stycznia 2002 roku, kiedy Boeing 737-3Q8 narodowych linii lotniczych Indonezji – Garuda, z powodu awarii obu silników zmuszony był wodować na rzece Solo na wyspie Jawa w Indonezji. Spośród 60 osób na pokładzie zginęła 1 stewardesa.

Samolot[edytuj | edytuj kod]

Samolotem, który obsługiwał lot 421 był Boeing 737-3Q8 linii Garuda Indonesia, z numerami rejestracyjnymi PK-GWA.

Przebieg wypadku[edytuj | edytuj kod]

Samolot leciał na trasie z Mataram do Yogyakarty. Kiedy maszyna miała rozpocząć zniżanie do lądowania, na radarze pogodowym pojawiła się silna burza. Piloci zamierzali przelecieć przez przesmyk między burzą. Wkrótce po wleceniu w przesmyk, obraz radaru pogodowego zmienił się, pokazując, że w tym właśnie miejscu burza jest najsilniejsza. Na wysokości 18 000 stóp gasną oba silniki. Piloci próbowali je zrestartować za pomocą APU, jednak bezskutecznie. Ze względu na to, że samolot nie doleciałby bez silników do żadnego lotniska, załoga została zmuszona posadzić maszynę poza lotniskiem. Na początku zamierzali wylądować na polu ryżowym, lecz szybko odrzucili tę możliwość, gdyż mogłoby to się skończyć rozpadnięciem się kadłuba na kilka części. Piloci zdecydowali się na wodowanie na rzece Solo, jednak przed nimi na rzece stał most z betonowymi podporami. Załoga postanowiła zatoczyć krąg i posadzić samolot tam, gdzie nie było mostów, ale po zatoczeniu kręgu zobaczyli kolejny. Kapitan zamierzał wylądować pomiędzy dwoma mostami. W wyniku gwałtownego zetknięcia z powierzchnią wody, zginęła jedna ze stewardes[1].

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Wypadek został zbadany przez Narodową Komisję Bezpieczeństwa Transportu Indonezji (NTSC). Doszli oni do wniosku, że przyczyną zgaśnięcia obu silników było wpadnięcie deszczu i gradu do wnętrza silnika. Okazało się, że projekt Boeinga 737-300 przewidział, że do silnika nie dostanie się więcej niż 9 gramów lodu na metr sześcienny, lecz w przypadku lotu 421 do wnętrza silnika dostało się 2 razy więcej (18 gramów na metr sześcienny). Dochodzenie wykazało również, że kule gradu były tak duże, że gdy zbombardowały dziób samolotu, włączył się alarm o bliskości ziemi (wtedy samolot leciał na wysokości 5500 metrów). Prawdopodobnie kule gradu były tak duże, że czujniki wykryły pod samolotem coś o gęstości ziemi.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Katastrofę lotu Garuda 421 udokumentowano w 8 odcinku 16 sezonu serialu Katastrofa W Przestworzach pod tytułem Lądowanie w rzece.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Harro Ranter, ASN Aircraft accident Boeing 737-3Q8 PK-GWA Yokyakarta [online], 143.95.41.247 [dostęp 2021-06-03].