Axion tripustulatum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Axion tripustulatum[1]
(De Geer, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Chilocorini

Rodzaj

Axion

Gatunek

Axion tripustulatum

Synonimy
  • Coccinella 3-pustulata De Geer, 1775
  • Coccinella tripustulata De Geer, 1775
  • Exochomus (Axion) tripustulatus (De Geer, 1775)
  • Axion tripustulatus (De Geer, 1775)
  • Coccinella verrucatus Melsheimer, 1847
  • Chilocorus verrucatus (Melsheimer, 1847)
  • Axion verrucatus (Melsheimer, 1847)
  • Axion tripustulatum var. verrucatus (Melsheimer, 1847)
  • Axion incompletus Nunenmacher, 1911

Axion tripustulatumgatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Zamieszkuje środkową i wschodnią część Stanów Zjednoczonych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Charelsa De Geera pod nazwą Coccinella 3-pustulata[2]. Jako miejsce typowe wskazano Pensylwanię[2][3]. W 1850 roku został przez Étienne’a Mulsanta wyznaczony gatunkiem typowym nowego podrodzaju Exochomus (Axion)[4]. Do rangi odrębnego rodzaju wyniósł ów podrodzaj w 1874 roku George Robert Crotch[5]. W 1911 roku Frederick William Nunenmacher opisał z Lincoln Park Beach w Chicago Axion incompletus[6], który to zsynonimizowany został z omawianym gatunkiem w 1985 roku przez Roberta Gordona[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele niemal okrągłym w zarysie, słabo wydłużonym, wyraźnie wysklepionym, długości od 5 do 7 mm i szerokości od 4 do 6,25 mm. Wierzch ciała jest nieowłosiony, gładki. Ubarwienie jest czarne z wąsko rozjaśnionymi kątami przednio-bocznymi przedplecza i dość stałym, czerwonym lub żółtym wzorem na pokrywach, na który składa się para wydłużonych kropek podbarkowych i niewielka, podłużna plamka na szwie położona za środkiem ich długości, przy czym ta ostatnia czasami zanika. Czułki buduje dziesięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę. Głaszczki szczękowe mają człon ostatni silnie siekierowaty, o ukośnej krawędzi wierzchołkowej. Przedplecze ma nieobrzeżoną podstawę. Charakterystyczną cechą gatunku są brzegi pokryw wyraźnie zgrubiałe w formę listewki krawędziowej. Podgięcia pokryw mają małe dołki, w które w pozycji spoczynkowej wchodzą wierzchołki ud. Stopy mają pazurki z czworokątnym, płytkowatym zębem nasadowym. Samica ma pięć, a samiec sześć widocznych sternitów odwłoka (wentrytów); pierwszy z nich u obu płci ma niekompletne linie udowe. Samica ma Y-kształtne infundibulum[3].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owad nearktyczny, występujący we wschodnich i środkowych Stanach Zjednoczonych, obejmujący zasięgiem wschodnie Kolorado, Nebraskę, Kansas, Oklahomę, północno-wschodni Teksas, Iowę, Missouri, Arkansas, Luizjanę, Illinois, Indianę, Ohio, Kentucky, Tennessee, Missisipi, Alabamę, Nowy Jork, Pensylwanię, New Jersey, Delaware, Maryland, Dystrykt Kolumbii, Wirginię Zachodnią, Wirginię, Karolinę Północną, Karolinę Południową, Georgię i Florydę[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Axion tripustulatum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Charles De Geer: Mémoires pour servir à l'histoire des Insectes. Tome cinquième. Stockholm: Pierre Hesselberg, 1775, s. 393.
  3. a b c d Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society. 
  4. E. Mulsant. Species des Coléoptères trimères sécuripalpes. „Annales des Sciences Physiques et Naturelles, d’Agriculture et d’Industrie, Lyon”. 2 (2), s. 1–1104, 1850. 
  5. George Robert Crotch: Revision of the Coleopterous Family Coccinellidae. London: 1874, s. 191.
  6. F.W. Nunenmacher. Studies amongst the Coccinellidae, No. 2 (Col.). „Entomological News (Philadelphia)”. 22 (2), s. 71–74, 1911.