Przejdź do zawartości

Bård Borgersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bård Borgersen
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1972
Kristiansand

Wzrost

188 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992–1993 IK Start 6 (0)
1994–1995 Bryne FK
1996–2001 Odds BK 149 (19)
2001–2005 Aalborg BK 46 (1)
2005–2011 IK Start 111 (8)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2006  Norwegia 10 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 IK Start
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Bård Borgersen (ur. 20 maja 1972 w Kristiansand) – norweski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Trener piłkarski.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Borgersen karierę rozpoczynał w sezonie 1992 w pierwszoligowym zespole IK Start. W pierwszej lidze zadebiutował 5 lipca 1992 w zremisowanym 2:2 meczu z Lillestrøm SK. Graczem Startu był przez dwa sezony. Przez kolejne dwa grał w drugoligowym Bryne FK. W 1995 roku odszedł do innego drugoligowca, Odds BK. W sezonie 1998 awansował z nim do pierwszej ligi. W sezonie 2000 wraz z zespołem zdobył Puchar Norwegii.

Pod koniec 2001 roku Borgersen odszedł do duńskiego Aalborga, grającego w pierwszej lidze duńskiej. W sezonie 2003/2004 dotarł z nim do finału Pucharu Danii, w którym Aalborg przegrał 0:1 z FC København. W 2005 roku Borgersen wrócił do swojego pierwszego klubu Startu. W sezonie 2005 wywalczył z nim wicemistrzostwo Norwegii, a w sezonie 2007 spadł do drugiej ligi. W kolejnym awansował jednak z powrotem do pierwszej. W 2011 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Norwegii Borgersen zadebiutował 6 października 2001 w wygranym 4:1 meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2002 z Armenii, z którym strzelił też dwa gole, które były jednocześnie jego jedynymi w kadrze. W latach 2001–2006 w drużynie narodowej rozegrał 10 spotkań.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2015 Borgersen został trenerem pierwszoligowego Startu. Prowadził go do końca sezonu 2015, w którym Start zajął 14. miejsce w lidze i utrzymał się w niej po wygranych barażach.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]