Bård Finne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bård Finne
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1995
Bergen

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

SK Brann

Numer w klubie

11

Kariera juniorska
Lata Klub
0000–2009 Nymark IL
2009–2012 SK Brann
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2013 SK Brann 26 (8)
2014–2015 1. FC Köln 21 (2)
2016–2017 1. FC Heidenheim 21 (3)
2017–2020 Vålerenga Fotball 104 (30)
2021 SønderjyskE Fodbold 17 (0)
2021– SK Brann 55 (29)
W sumie: 244 (72)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010  Norwegia U-15 5 (0)
2011  Norwegia U-16 11 (5)
2012  Norwegia U-17 11 (4)
2012  Norwegia U-18 20 (7)
2013–2014  Norwegia U-19 8 (2)
2014–2015  Norwegia U-21 8 (1)
2023–  Norwegia 1 (0)
W sumie: 64 (19)
  1. ↑ Aktualne na: 20 czerwca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 20 czerwca 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Bård Finne (ur. 13 lutego 1995 w Bergen) – norweski piłkarz grający na pozycji napastnika w SK Brann. Treningi piłkarskie rozpoczynał w Nymark IL, następnie grał w SK Brann, w barwach którego zadebiutował w Tippeligaen, a także w niemieckich klubach 1. FC Köln i 1. FC Heidenheim. Następnie wrócił do Norwegii i został zawodnikiem Vålerenga Fotball. Później trafił do duńskiego SønderjyskE Fodbold, a następnie wrócił do Brann. Reprezentował Norwegię w kadrach od U-15 do U-21, a w 2023 roku zadebiutował w dorosłej reprezentacji.

Dzieciństwo[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 lutego 1995 w Bergen. Dorastał niedaleko Brann Stadion[1]. Jego rodzice pochodzili z Voss. W dzieciństwie uprawiał lekkoatletykę i biegi narciarskie, jednakże w wieku 12 lat zdecydował się na piłkę nożną. W biegach narciarskich został mistrzem regionu (reprezentował Voss IL)[2].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

W młodości wraz z Andreasem Vindheimem i Kasprem Skaanesem grał dla Nymark IL. W 2009 cała trójka dołączyła do młodzieżowej drużyny Brann[1]. Zanim Finne podpisał profesjonalny kontrakt z Brann, grał w drużynie rezerw[3][4]. Był obserwowany przez NEC Nijmegen i prowadzone przez Ole Gunnara Solskjæra Molde FK[5].

2012-2013: SK Brann[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2012 młody zawodnik podpisał profesjonalny kontrakt z Brann[6], jednakże zadebiutował w tym klubie już wcześniej – 10 maja 2012 w wygranym 6:1 meczu Pucharu Norwegii z Florø SK, w którym strzelił gola[4]. W Tippeligaen zadebiutował 23 maja 2012 w wygranym 2:0 spotkaniu z Fredrikstad FK, a pierwsze dwa gole zdobył 23 września 2012 w wygranym 2:1 meczu z Rosenborg BK[7]. W sezonie 2012 jako profesjonalista wystąpił w 5 meczach i strzelił 3 gole[8]. Po dobrych występach prasa zaczęła nazywać go „lisem pola karnego”[9][10].

W sezonie 2013 pierwszy mecz rozegrał przeciwko Lillestrøm SK w czwartej kolejce norweskiej ekstraklasy[7], w którym zmienił Kristoffera Larsena w 68. minucie meczu[11]. W pierwszej rundzie Pucharu Norwegii 2013 strzelił 4 gole w wygranym 14:0 meczu przeciwko Hovding IL[12], natomiast w drugiej rundzie pucharu strzelił 2 gole w wygranym 6:1 meczu z Øystese IL[7][13]. 16 maja 2013 zdobył kolejną bramkę w wygranym 2:0 spotkaniu z Aalesunds FK, natomiast dziesięć dni później strzelił gola w wygranym 3:1 meczu z Sarpsborg 08 FF[7]. W czerwcu 2013 odrzucił propozycję przedłużenia kontraktu[14]. Kibice klubu nie byli zadowoleni z chęci odejścia piłkarza i buczeli na niego, gdy wchodził na boisko za Martina Pušicia w meczu z Sandnes Ulf 29 czerwca 2013, jednakże on odpowiedział im hat-trickiem w wygranym 6:1 spotkaniu[15]. W sierpniu 2013 podpisał trzyipółletni kontrakt z FC Köln, który zaczął obowiązywać 1 stycznia 2014[16][17][18].

2014-2015: FC Köln[edytuj | edytuj kod]

W nowej drużynie zadebiutował 31 stycznia 2014 w wygranym 1:0 sparingu z Austrią Wiedeń. Norweg wszedł na boisko w 75. minucie, a 10 minut później strzelił jedynego gola[19]. W 2. Bundeslidze zadebiutował 9 lutego 2014 w przegranym 0:1 meczu z SC Paderborn 07. Wszedł wówczas na boisko w przerwie meczu za Anthony'ego Ujaha[20][21]. 30 marca strzelił pierwszego ligowego gola dla Köln – był autorem jedynej bramki w meczu z TSV 1860 Monachium[22]. Gol padł w 85. minucie spotkania[23][24]. W sezonie 2013/2014 wywalczył z tym klubem awans do Bundesligi[25]. Pierwszego gola w najwyższej lidze niemieckiej strzelił 25 kwietnia 2015 w 83. minucie zremisowanego 1:1 spotkania z Bayerem 04 Leverkusen[26]. Był to jego jedyny gol w tym sezonie; oprócz tego zanotował również asystę[27]. W sezonie 2014/2015 rozegrał także 4 mecze w zespole rezerw tego klubu, w których strzelił 2 gole[27]. W sezonie 2015/2016 wystąpił w 1 meczu drużyny rezerw, w którym strzelił 2 gole[28].

2016–2017: FC Heidenheim[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2016 podpisał dwuipółletni kontrakt z 1. FC Heidenheim[29]. Zadebiutował w tym klubie 6 lutego 2016 w wygranym 1:0 meczu z Fortuną Düsseldorf[30]. W barwach zespołu strzelił 3 gole: 6 marca 2016 w wygranym 2:0 spotkaniu z FC St. Pauli[31], 1 kwietnia 2016 w wygranym 2:0 starciu z MSV Duisburg[32] i 24 września 2016 w wygranym 3:0 pojedynku z 1. FC Kaiserslautern[33].

2017–2020: Vålerenga[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2017 podpisał czteroletni kontrakt z Vålerenga Fotball[34], co wzbudziło falę krytyki wśród kibiców Brann, jako że agent piłkarza obiecywał po jego odejściu z klubu w 2013 roku, że Finne nie zagra w żadnym innym norweskim klubie. Negatywne odczucia fanów potęgował fakt, że Vålerenga jest jednym z głównych rywali Brann[35]. W nowym klubie zadebiutował 3 kwietnia 2017 w wygranym 1:0 meczu 1. kolejki Eliteserien z Viking FK, w którym strzelił gola[36]. Kolejnego gola zdobył 23 kwietnia 2017 w wygranym 3:0 spotkaniu 5. kolejki z Sogndal Fotball[37]. Następną bramkę strzelił trzy dni później w wygranym 8:0 meczu pierwszej rundy Pucharu Norwegii z Gran IL[38]. Kolejnego gola zdobył 3 czerwca 2017 w wygranym 4:2 spotkaniu 12. kolejki z Tromsø IL[7][39]. Następną bramkę strzelił 24 czerwca 2017 w wygranym 3:1 meczu 14. kolejki z Lillestrøm SK[7][40]. Ostatecznie zakończył sezon z 4 golami w 24 spotkaniach ligowych[7] oraz 1 bramką w 3 meczach Pucharu Norwegii[41].

W sezonie 2018 pierwszego gola strzelił 14 kwietnia w wygranym 6:1 meczu z IK Start[42], a następnego 9 maja w wygranym 2:1 spotkaniu Pucharu Norwegii z Skeid Fotball[43]. Kolejną bramkę w lidze zdobył 26 maja w wygranym 1:0 spotkaniu z Lillestrøm SK, ustalając jego wynik w 95. minucie pojedynku[44]. Następne 2 gole strzelił 14 czerwca w wygranym po rzutach karnych meczu z Tromsø IL (w regulaminowym czasie gry było 2:2, a dogrywka zakończyła się wynikiem 3:3)[45]. Kolejną bramkę zdobył 8 lipca w przegranym 1:5 meczu z Molde FK[46]. Ostatecznie zakończył sezon z 10 golami w 25 meczach ligowych[7] i 3 golami w 3 meczach Pucharu Norwegii[41].

W sezonie 2019 pierwszego gola strzelił 14 kwietnia w wygranym 4:1 meczu z Tromsø IL[47]. 22 maja zdobył hat tricka w wygranym 5:0 meczu Pucharu Norwegii z Eidsvold FK[48]. Na kolejnego gola w lidze czekał do 23 czerwca, kiedy pokonał bramkarza rywali w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Sarpsborg 08 FF[49]. Do bramki rywali trafiał również w dwóch kolejnych meczach – 30 czerwca z FK Haugesund (4:1)[50] i 5 lipca z FK Bodø/Glimt (6:0)[51]. Następnego gola strzelił 29 września w spotkaniu z Ranheim Fotball[52], a kolejnego – w meczu następnej kolejki z Odds BK 5 października[53]. Po raz ostatni pokonał bramkarza rywali w przedostatniej kolejce ligowej (ostatniej przed własną publicznością) – 24 listopada w przegranym 2:4 spotkaniu z Molde FK[54]. Ostatecznie zakończył sezon z 8 golami w 29 meczach ligowych[7] oraz 3 bramkami w 3 meczach Pucharu Norwegii[41].

W sezonie 2020 strzelił 8 goli w 26 meczach ligowych[7].

2021: SønderjyskE[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2020 podpisał trzyipółletni kontrakt z duńskim SønderjyskE, obowiązujący od 1 stycznia 2021[55]. Zadebiutował w tym klubie 7 lutego 2021 w przegranym 0:1 meczu z Vejle BK[56]. Trzy dni później strzelił gola w wygranym 2:1 meczu ćwierćfinałowym Pucharu Danii z Fremad Amager[57][58]. Do końca sezonu jeszcze czterokrotnie wystąpił w pucharze Danii – w wygranym 4:1 rewanżu z Fremad Amager[59], dwóch meczach półfinałowych z FC Midtjylland[60][61] oraz w przegranym 0:4 finale z Randers FC[62]. Ponadto rozegrał 16 spotkań ligowych, jednak nie strzelił ani jednego gola[63].

Od 2021: Powrót do Brann[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2021 podpisał czteroletni kontrakt z SK Brann[64]. Do końca sezonu 2021 wystąpił w 15 spotkaniach, w których strzelił 4 gole[7]. Brann zajęło czternaste miejsce w lidze z 26 punktami[65], przez co grało w barażach o utrzymanie z FK Jerv. Brann przegrało po serii rzutów karnych (w regulaminowym czasie gry było 1:1, a po dogrywce 4:4) i spadło do drugiej ligi[66].

Zespół z Bergen zdominował rozgrywki drugiej ligi i już po 23 kolejkach zapewnił sobie awans do Eliteserien[67], ostatecznie przegrywając tylko jeden mecz (w 27. kolejce) i wygrywając ligę z 81 punktami i przewagą 23 punktów nad drugim miejscem w tabeli[68]. Finne został królem strzelców rozgrywek (ex aequo z Giftem Orbanem) z 16 golami[69]. Ponadto, już po awansie do Eliteserien, Brann wygrało Puchar Norwegii, dzięki czemu awansowało do eliminacji Ligi Konferencji Europy[70].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Norwegii U-15 zadebiutował w przegranym 0:3 meczu ze Szwecją 21 września 2010[71], a dwa dni później wystąpił w kolejnym spotkaniu z tym rywalem, tym razem wygranym 3:0[72]. Miesiąc później znalazł się w składzie na turniej, w którym jego drużyna grała przeciwko Portugalii, Francji i Holandii[73]. Ogółem w 2010 zagrał w pięciu meczach kadry U-15[7][74]. W 2011 zagrał 11 meczów w reprezentacji U-16, w których strzelił 5 goli[7][74]. W 2012 roku zadebiutował w reprezentacjach U-17 i U-18[7]. W tej pierwszej rozegrał 11 spotkań i strzelił 4 gole, a w drugiej zdobył 7 bramek w 20 meczach[74]. 4 lutego 2013 zadebiutował w kadrze U-19 przeciwko Turcji[7] i strzelił dla niej 2 gole w meczach eliminacyjnych do Mistrzostw Europy 2013 z Holandią[75] i Cyprem[76]. Były to jego jedyne gole w tej reprezentacji, w której rozegrał 8 spotkań[74]. 9 października 2014 zadebiutował w kadrze U-21 w wygranym 4:1 meczu z Irlandią[77] i jako jedyny reprezentant Norwegii rozegrał całe spotkanie[78]. Łącznie w reprezentacji U-21 wystąpił w 8 meczach i strzelił 1 gola[74] – 16 czerwca 2015 w zremisowanym 2:2 meczu z Austrią[79].

W czerwcu 2023 został po raz pierwszy powołany do seniorskiej kadry na mecze eliminacji do Euro 2024 ze Szkocją i Cyprem[80]. Zadebiutował w reprezentacji 20 czerwca w wygranym 3:1 spotkaniu z Cyprem[81].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Roy Ellingsen: Ekstremt lokal Brann-gutt. bt.no, 2012-10-26. [dostęp 2013-09-21]. (norw.).
  2. ↑ Bente-Line S. Flåtekval: Slik senket han RBK. ba.no, 2012-10-27. [dostęp 2013-09-21]. (norw.).
  3. ↑ Gorm Natlandsmyr: Her er Branns B-liste. brann.no, 2012-08-31. [dostęp 2013-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (norw.).
  4. ↑ a b Bård Finne. historie.brann.no. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  5. ↑ Mikel Aaserud: Brann-talentet sa nei til Molde etter Solskjær-besøk. vg.no, 2013-04-17. [dostęp 2013-09-21]. (norw.).
  6. ↑ Øivind Presthus: Finne har signert. brann.no, 2012-09-05. [dostęp 2013-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]. (norw.).
  7. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Bård Finne – Statistikk. altomfotball.no. [dostęp 2013-09-21]. (norw.).
  8. ↑ Anders Pamer: United og City følger Branns Bård Finne. fotball.bladet-tromso.no, 2013-04-16. [dostęp 2013-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (norw.).
  9. ↑ Steffen Opheim: Bergenserne snudde det i sluttminuttene. ba.no, 2012-10-08. [dostęp 2013-11-19]. (norw.).
  10. ↑ Henrik Horjen: Skarsfjord om «ungdomsbølgen»: - Blir bedre og bedre. vg.no, 2012-10-08. [dostęp 2013-11-19]. (norw.).
  11. ↑ Lillestrøm – Brann. [w:] Tippeligaen – 4. runde, 14.04.2013 [on-line]. altomfotball.no. [dostęp 2013-09-21]. (norw.).
  12. ↑ Lars Selvik: Brann tangerte klubbrekord. ba.no, 2013-04-17. [dostęp 2013-09-22]. (norw.).
  13. ↑ Lars Selvik: Et superspisspar. ba.no, 2013-05-01. [dostęp 2017-08-10]. (norw.).
  14. ↑ Davy Wathne: Bård Finne til utlandet. tv2.no, 2013-06-15. [dostęp 2013-08-16]. (norw.).
  15. ↑ Jostein Magnussen, Hanne Skjellum: Finne fikk pipekonsert – svarte med hat trick. vg.no, 2013-06-29. [dostęp 2013-08-16]. (norw.).
  16. ↑ Bård Finne wechselt im Januar zum FC. fc-koeln.de, 2013-08-19. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-21)]. (niem.). (wersja angielska)
  17. ↑ 1. FC Köln holt skandinavisches Talent. ksta.de, 2013-08-19. [dostęp 2013-09-21]. (niem.).
  18. ↑ Roy Hilmar Svendsen: Bård Finne klar for tyske Köln. nrk.no, 2013-08-19. [dostęp 2013-09-21]. (norw.).
  19. ↑ Erstes Finne-Tor gegen Stögers Ex-Klub. express.de, 2014-02-01. [dostęp 2014-02-28]. (niem.).
  20. ↑ Heimniederlage gegen Paderborn. fc-koeln.de, 2014-02-09. [dostęp 2014-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)]. (niem.).
  21. ↑ Standard-Spezialist Meha sorgt für die Überraschung. kicker.de, 2014-02-09. [dostęp 2014-02-28]. (niem.).
  22. ↑ Bård Finne matchvinner for Köln. vg.no, 2014-03-30. [dostęp 2014-04-08]. (norw.).
  23. ↑ Finne schießt FC ins Glück. fc-koeln.de, 2014-03-30. [dostęp 2014-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-08)]. (niem.).
  24. ↑ Joker Finne wirbelt und trifft doch noch. kicker.de, 2014-03-30. [dostęp 2014-04-08]. (niem.).
  25. ↑ Köln steigt in die Bundesliga auf. bundesliga.com, 2014-04-21. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-09)]. (niem.).
  26. ↑ Intensives Spiel bringt Punktgewinn. fc-koeln.de, 2015-04-25. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-03)]. (niem.).
  27. ↑ a b Bard Finne – Spieler-Statistik 2014/15. kicker.de. [dostęp 2017-08-09]. (niem.).
  28. ↑ Bard Finne – Spieler-Statistik 2015/16. kicker.de. [dostęp 2017-08-09]. (niem.).
  29. ↑ Finne erhält beim FCH einen Vertrag bis zum 30.06.2018. fc-heidenheim.de, 2016-01-15. [dostęp 2016-01-31]. (niem.).
  30. ↑ 1:0 - Big Points zum Wiederauftakt nach der Winterpause. fc-heidenheim.de, 2016-02-06. [dostęp 2017-03-03]. (niem.).
  31. ↑ 2:0-Heimsieg! Hut ab vor dieser klasse Leistung, Männer!. fc-heidenheim.de, 2016-03-06. [dostęp 2017-03-03]. (niem.).
  32. ↑ 2:0 - Den letzten Schritt in Richtung Klassenerhalt gemacht!. fc-heidenheim.de, 2016-04-01. [dostęp 2017-03-03]. (niem.).
  33. ↑ 3:0-Heimsieg - Gnadenlos effizient und einfach nur stark!. fc-heidenheim.de, 2016-09-24. [dostęp 2017-03-03]. (niem.).
  34. ↑ Bård Finne klar for Vålerenga. vif-fotball.no, 2017-02-24. [dostęp 2017-03-03]. (norw.).
  35. ↑ Wegard Bakkehaug: Angrer ikke på Finne-løfte: – De må gjøre jobbene sine, da. nrk.no, 2017-02-24. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  36. ↑ Finne matchvinner i debuten!. vif-fotball.no, 2017-04-03. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  37. ↑ Vålerenga vant 3-0!. vif-fotball.no, 2017-04-23. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  38. ↑ Herlig cupfest på Gran!. vif-fotball.no, 2017-04-26. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  39. ↑ Drømmestart ga tre poeng i Tromsø. vif-fotball.no, 2017-06-03. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  40. ↑ Drømmekveld på Ullevaal!. vif-fotball.no, 2017-06-24. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  41. ↑ a b c Bård Finne – Klubbstatistikk. fotball.no. [dostęp 2017-12-29]. (norw.).
  42. ↑ Drømmekveld på Sørlandet. vif-fotball.no, 2018-04-14. [dostęp 2018-06-23]. (norw.).
  43. ↑ Vålerenga klar for fjerde runde!. vif-fotball.no, 2018-05-09. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  44. ↑ - Den sykeste følelsen noensinne!. vif-fotball.no, 2018-05-26. [dostęp 2018-06-23]. (norw.).
  45. ↑ Høydramatisk da Vålerenga gikk til kvartfinale!. vif-fotball.no, 2018-06-14. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  46. ↑ Blytung kveld i Molde. vif-fotball.no, 2018-07-08. [dostęp 2019-11-06]. (norw.).
  47. ↑ Målshow på Intility Arena. vif-fotball.no, 2019-04-14. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  48. ↑ Måtte opp i ringa mot turn. vif-fotball.no, 2019-05-22. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  49. ↑ Poengdeling mot Sarpsborg 08. vif-fotball.no, 2019-06-23. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  50. ↑ Finne-magi da Vålerenga herjet. vif-fotball.no, 2019-06-30. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  51. ↑ Utklassing!. vif-fotball.no, 2019-07-05. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  52. ↑ Uavgjort mot Ranheim. vif-fotball.no, 2019-09-29. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  53. ↑ Seieren glapp på overtid. vif-fotball.no, 2019-10-05. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  54. ↑ Seriemesterne ble for sterke. vif-fotball.no, 2019-11-24. [dostęp 2020-04-26]. (norw.).
  55. ↑ Jacob Ravn: Norsk kantspiller til SønderjyskE. soenderjyske.dk, 2020-10-10. [dostęp 2021-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-14)]. (duń.).
  56. ↑ Lige ved og næsten rakte ikke til point. soenderjyske.dk, 2021-02-07. [dostęp 2021-06-09]. (duń.).
  57. ↑ SønderjyskE tager første stik i pokalkvartfinale. tv2.dk, 2021-02-10. [dostęp 2021-06-09]. (duń.).
  58. ↑ Jacob Ravn: Fornuftigt udgangspunkt efter første pokalduel. soenderjyske.dk, 2021-02-11. [dostęp 2021-06-09]. (duń.).
  59. ↑ Jacob Ravn: Sikker sejr sender SønderjyskE i semifinalen. soenderjyske.dk, 2021-03-12. [dostęp 2021-06-09]. (duń.).
  60. ↑ Jacob Ravn: God kamp sikrer fornuftigt udgangspunkt før returopgøret i Sydbank Pokalen. soenderjyske.dk, 2021-04-09. [dostęp 2021-06-09]. (duń.).
  61. ↑ Jacob Ravn: SÅDAN: Vi er i finalen i Sydbank Pokalen for andet år i træk. soenderjyske.dk, 2021-04-15. [dostęp 2021-06-09]. (duń.).
  62. ↑ Patrick Viborg Andersen: Randers druknede SønderjyskE i finalen. fredericiaavisen.dk, 2021-05-13. [dostęp 2021-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-09)]. (duń.).
  63. ↑ Bård Finne. superliga.dk. [dostęp 2021-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-09)]. (duń.).
  64. ↑ Finne har signert. brann.no, 2021-08-05. [dostęp 2023-06-20]. (norw.).
  65. ↑ Premier division 2021. RSSSF Norway. [dostęp 2023-06-29]. (ang.).
  66. ↑ Rykket ned på straffer. brann.no, 2021-12-15. [dostęp 2023-06-29]. (norw.).
  67. ↑ Christian Dehlie Lokøy, Linnea Skare Oskarsen, Lars Bryne: Brann rykket opp til Eliteserien: – Vi har fått verdigheten tilbake. nrk.no, 2022-09-05. [dostęp 2023-06-29]. (norw.).
  68. ↑ First division 2022. RSSSF Norway. [dostęp 2023-06-29]. (ang.).
  69. ↑ OBOS-ligaen 2022 - Toppscorer, gule og røde kort. fotball.no. [dostęp 2023-06-29]. (norw.).
  70. ↑ Thomas Brekke Sæteren: Brann er cupmester: - Vi er så stolte nå. fotball.no, 2023-05-20. [dostęp 2023-06-29]. (norw.).
  71. ↑ Kampreferat av Sverige 3-0 Norge, 21.09.2010, Norge Gutter U15. fotball.no. [dostęp 2018-02-24]. (norw.).
  72. ↑ Kampreferat av Sverige 0-3 Norge, 23.09.2010, Norge Gutter U15. fotball.no. [dostęp 2018-02-24]. (norw.).
  73. ↑ Ellinor Nesbø Sælensminde: Bård Finne møter stormaktene!. fotball.no, 2010-10-18. [dostęp 2013-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)]. (norw.).
  74. ↑ a b c d e Bård Finne. fotball.no. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  75. ↑ Brann-talent scoret for Norge. nettavisen.no, 2013-06-05. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)]. (norw.).
  76. ↑ Knut Arne Hansen: EM-drømmen knust for G19-landslaget i siste sekund. vg.no, 2013-06-10. [dostęp 2013-08-16]. (norw.).
  77. ↑ Kampreferat av Norge - Irland - 09.10.2014. fotball.no. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  78. ↑ Moi scoret for u21-landslaget. nrk.no, 2014-10-09. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  79. ↑ Bård Finne reddet uavgjort for U21-gutta. dagbladet.no, 2015-06-16. [dostęp 2017-08-09]. (norw.).
  80. ↑ Mats Arntzen, Steffen Stenersen: Bård Finne med i landslagstroppen – Amahl Pellegrino utelatt. vg.no, 2023-06-06. [dostęp 2023-06-20]. (norw.).
  81. ↑ Frustrert Haaland: – Kunne blitt mer. bt.no, 2023-06-20. [dostęp 2023-06-20]. (norw.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]


SK Brann – skład na sezon 2024
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bård_Finne&oldid=72999789”