Béla Hamvas
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
pisarz |
Béla Hamvas (ur. 23 marca 1897 w Eperjes w Austro-Węgrzech, dziś Preszów na Słowacji, zm. 7 listopada 1968 na Węgrzech) – węgierski pisarz i filozof.
Życie
[edytuj | edytuj kod]Jego ojciec, József Hamvas, był luterańskim pastorem. W 1898 rodzina przeniosła się do Pozsony (dzisiejsza Bratysława, w związku z objęciem przez niego posady nauczyciela w luterańskim gimnazjum. W czasie I wojny światowej, w 1915 Hamvas zaciągnął się na ochotnika do wojska Austro-Węgierskiego. Walczył na froncie ukraińskim, gdzie został dwukrotnie ranny (1916-1917). Po zakończeniu wojny i rozpadzie Austro-Węgier, rodzina Hamvasa została zmuszona opuścić dom i przeniosła się do Budapesztu[1] .
W latach 1919–1923 Hamvas studiował filologię węgierską i niemiecką na Katolickim Uniwersytecie Pétera Pázmánya. Po studiach (1923-1926) został dziennikarzem (Budapesti Hírlap, Sózat), bibliotekarzem (1927-1946). W 1937 ożenił się z pisarką Katalin Kemény[1] .
W 1940 został powołany do wojska. Od kwietnia 1942 walczył na froncie wschodnim. W 1945 jego mieszkanie, wraz z biblioteką i rękopisami, zostało zniszczone przez bombę[1] .
Po wojnie (1948) jego prace został umieszczony na liście cenzorskiej, a jego dzieł nie można było publikować. Pisarz przeniósł się do Szentendre, gdzie pracował jako ogrodnik, opiekując się ogrodami rodziny i znajomych. W latach 1951–1964 został robotnikiem w zakładach przemysłowych w Inocie, Tiszapalkoni i Bokodzie[1] .
Przeszedł na emeryturę w 1964. W 1968 umarł w wyniku wylewu. Został pochowany w Szentendre[1] .
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Béla Hamvas jest znany jako jeden z najważniejszych pisarzy XX wieku. Znaczącą częścią jego twórczości są eseje literacko-filozoficzne[2] .
Wydania polskie
[edytuj | edytuj kod]- Béla Hamvas , Filozofia wina, Studio emka, 2001 .
- Béla Hamvas , Księga gaju laurowego i inne eseje, Próby, 2022 .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Béla Hamvas 2018 ↓.
- ↑ Worowska 2022 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Teresa Worowska , Zwyczajny jak gruda ziemi, [w:] Béla Hamvas, Księga gaju laurowego i inne eseje, Próby, 2022 .
- Béla Hamvas. [w:] Medio Verlag [on-line]. 2018. [dostęp 2022-08-28].