Błękitniczek krótkodzioby
Cyanerpes nitidus[1] | |||
(Hartlaub, 1847) | |||
![]() Samica | |||
![]() Samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
błękitniczek krótkodzioby | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
Błękitniczek krótkodzioby[3] (Cyanerpes nitidus) – gatunek małego ptaka z podrodziny cukrowników (Dacninae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae). Zamieszkuje północno-zachodnią Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten został opisany w 1847 roku przez Gustava Hartlauba, który nadał mu nazwę Coereba nitida[4]. Holotyp pochodził z północnego Peru[4]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Cyanerpes; nie wyróżnia się podgatunków[4][5]. Opisano podgatunek caquetae z okolic Belén w Kolumbii, ale nie jest on obecnie uznawany[6].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Błękitniczek krótkodzioby występuje w Ameryce Południowej, głównie na terenie zachodniej Amazonii[5]. Obserwowany jest na terenach południowo-wschodniej Kolumbii, południowej Wenezueli, Gujany, Surinamu, Gujany Francuskiej, Ekwadoru, północno-wschodniego Peru, północnej Boliwii i zachodniej Brazylii (na wschód po wschodnią część stanu Amazonas oraz, na południe od Amazonki, po północną Rondônię i skrajnie północno-zachodnie Mato Grosso)[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 10,7 cm; masa ciała 8,0–10,2 g[6].
Jest to mały ptak pokroju błękitniczka purpurowego (Cyanerpes caeruleus)[7][8]. Samiec jest koloru jasnoniebieskiego z odcieniem fioletu (indygo), ma czarny dziób, maskę (plamkę wokół oczu) i skrzydła[7]. Samica jest koloru zielonego z niebieskawymi smugami na brzuchu, płowe gardło i białe boki (samica ma mniej prążków niż samica błękitniczka purpurowego)[7]. Obie płcie mają czerwone nogi[7].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Ptak ten żyje na terenach nizinnych lasów deszczowych i na skrajach lasów, często wśród innych tanagrowatych[7].
Gatunek ten jest wszystkożerny, odżywia się nektarem (sondując kwiaty), jagodami i bezkręgowcami[7].
Samica uwija, tak jak inne tanagrowate, gniazdo w kształcie czarki i składa 2 białe jaja z czekoladowymi plamami[8].
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje błękitniczka krótkodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2][9]. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki i rozmieszczony plamowo[7]. BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako spadkowy ze względu na wylesianie Amazonii[2][9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cyanerpes nitidus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Cyanerpes nitidus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dacninae Sundevall, 1836 - cukrowniki - Blue tanagers (wersja: 2021-07-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-25].
- ↑ a b c d Short-billed honeycreeper (Cyanerpes nitidus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
- ↑ a b Hyde, N., C. H. Richart & K. J. Burns: Short-billed Honeycreeper (Cyanerpes nitidus), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-09-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Short-billed Honeycreeper Cyanerpes nitidus. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
- ↑ a b Tanagrowate, [w:] David Alderton , Encyklopedia ptaków świata, Peter Barrett, Dragon, 2020, s. 131, ISBN 978-83-8172-650-4 .
- ↑ a b Species factsheet: Cyanerpes nitidus. BirdLife International. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).