Błozew Górna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błozew Górna
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

starosamborski

Wysokość

297 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


691

Nr kierunkowy

+ 380 3238

Kod pocztowy

82024

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Błozew Górna”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Błozew Górna”
Ziemia49°35′29″N 22°56′06″E/49,591389 22,935000

Błozew Górna (ukr. Болозів) – wieś w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego Ukrainy, nad Błozewką. Wieś liczy około 691 mieszkańców. Jest siedzibą silskiej rady.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1406. Wieś Błożew Górna, położona w powiecie przemyskim, była własnością Mikołaja Daniłowicza, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[1]. W XIX wieku w rękach Kierzkowskich herbu Krzywda.[2]

W 1921 liczyła około 850 mieszkańców. Znajdowała się w powiecie dobromilskim.

W dniu 10 listopada 1943 roku oddział UPA zamordował tutaj 14 osób narodowości polskiej.[3]

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół rzymskokatolicki z 1840 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 142.
  2. Boniecki A. Herbarz polski, T.10., Warszawa, 1907 s.58
  3. Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji Wisła, Kraków 2011.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36 Warszawa 1937
  • Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 645

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]