BAP Merlín

BAP Merlín (S-44)

Bliźniaczy BAP „Abtao” jako okręt-muzeum
Klasa	okręt podwodny
Typ	Lobo
Historia
Stocznia	Electric Boat, Groton
Położenie stępki	27 października 1955
Wodowanie	5 lutego 1957
Marina de Guerra del Perú
Nazwa	BAP „Merlín” → BAP „Iquique” (od 1960)
Wejście do służby	10 października 1957
Wycofanie ze służby	1993
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	815 ton 1400 ton
Długość	74,1 metra
Szerokość	6,7 m
Zanurzenie	4,3 m
Napęd
2 silniki wysokoprężne 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 2400 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	16 węzłów 10 w.
Zasięg	powierzchnia: 5000 Mm przy 10 w.
Sensory
radar SS-2A, sonary BQR-3 i BQA-1A
Wyrzutnie torpedowe	6 × 533 mm
Załoga	40

BAP Merlín – peruwiański okręt podwodny z okresu zimnej wojny, jedna z czterech jednostek typu Lobo. Zwodowany 5 lutego 1957 roku w amerykańskiej stoczni Electric Boat w Groton, został przyjęty do służby w Marina de Guerra del Perú 10 października 1957 roku. Okręt otrzymał numer taktyczny S-44. W 1960 roku nazwę jednostki zmieniono na „Iquique”. Wielokrotnie modernizowany okręt został skreślony z listy floty w 1993 roku.

Projekt i budowa

Okręty podwodne typu Lobo były ulepszoną wersją zbudowanych w okresie II wojny światowej amerykańskich jednostkach typu Mackerel . Okręty otrzymały m.in. nowoczesne sensory. 8 grudnia 1951 roku zawarto kontrakt na dostawę dwóch pierwszych jednostek.

BAP „Merlín” został zbudowany w stoczni Electric Boat w Groton . Stępkę okrętu położono 27 października 1955 roku, a zwodowany został 5 lutego 1957 roku .

Dane taktyczno-techniczne

„Merlín” był okrętem podwodnym o długości całkowitej 74,1 metra, szerokości 6,7 metra i maksymalnym zanurzeniu 4,3 metra . Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 815 ton, a w zanurzeniu 1400 ton . Okręt napędzany był na powierzchni i w zanurzeniu przez dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 2400 KM, do których energię generowały dwa 12-cylindrowe silniki wysokoprężne jednostronnego działania General Motors 278A . Dwa wały napędowe poruszające dwoma śrubami zapewniały prędkość 16 węzłów na powierzchni i 10 węzłów w zanurzeniu . Zbiorniki mieściły 45 ton paliwa, co zapewniało zasięg wynoszący 5000 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym .

Okręt wyposażony był w cztery dziobowe i dwie rufowe wyrzutnie torped kalibru 533 mm (21 cali) .

Załoga okrętu składała się z 40 oficerów, podoficerów i marynarzy .

Służba

„Merlín” został przyjęty do służby w Marina de Guerra del Perú 10 października 1957 roku . Okręt otrzymał numer taktyczny S-44 . W 1960 roku nazwę jednostki zmieniono na „Iquique” . W 1968 roku okręt przeszedł remont generalny w macierzystej stoczni w Groton, podczas którego m.in. ulepszono system sterowniczy . W 1981 roku dokonano wymiany wyposażenia radioelektronicznego: zdemontowano obydwa sonary, instalując w zamian zestaw sonarowy EDO 1102/1105; okręt otrzymał także nowe baterie akumulatorów . W latach 80. na pokładzie jednostki zamontowano też system przeciwdziałania elektronicznego ECM . Jednostka została skreślona z listy floty w 1993 roku, po ponad 35 latach służby.

Bibliografia

• Raymond Blackman (red.): Jane’s Fighting Ships 1953-1954. London: Sampson Low, Marston & Co., 1953. (ang.).
• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
• Ivan Gogin: LOBO submarines (1954-1960). Navypedia. [dostęp 2018-12-17]. (ang.).
• John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1974-75. New York: Franklin Watts, 1974. ISBN 0-531-02743-0. (ang.).
• John E. Moore (red.): Jane’s Fighting Ships 1984-85. London: Jane’s Publishing Company Ltd, 1985. ISBN 0-7106-0795-4. (ang.).
• Richard Sharpe (red.): Jane’s Fighting Ships 1990-91. London: Jane’s Defence Data, 1990. ISBN 0-7106-0904-3. (ang.).