Baba und ihre Kinder
Baba und ihre Kinder – nacjonalistyczna powieść autorstwa Augusta Scholtisa z 1934 dotycząca okresu powstań śląskich, ale też czasów przed i po I wojnie światowej[1].
Autor przedstawia życie zwykłych mieszkańców Górnego Śląska na podstawie losów zbieracza szmat Kaczmarka. Podobnie jak w powieści Wiatr od wschodu Scholtis przyjął w swoim dziele tezę o przynależności narodowej, jako akcie woli. Główny bohater, który nie jest ani Polakiem, ani Niemcem, postanawia świadomie wybrać tę drugą nację. Jest też zawieszony pomiędzy wsią i miastem, osobą bezdomną i zasiedziałą[2]. Powieść charakteryzuje się dosadną i sarkastyczną narracją[3]. Polskość jest utożsamiana z brudem, a niemieckość z czystością[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jan Chodera, Literatura niemiecka o Polsce, Śląsk, Katowice, 1969, s.77
- ↑ Renata Dampc-Jarosz, Michał Skop, Wir kreuzen uns mit Polen. Oberschlesien als Grenzraum aus kultur- und literaturwissenschaftlicher Sicht, Uniwersytet Śląski
- ↑ Friedpark: Friedhof Heerstraße, August Scholtis