Babe I’m Gonna Leave You
| Wykonawca utworu z albumu Led Zeppelin I | |
| Led Zeppelin | |
| Wydany | |
|---|---|
| Nagrywany |
październik 1968 |
| Gatunek | |
| Długość |
6:41 |
| Twórca | |
| Producent | |
| Wydawnictwo | |
Babe I’m Gonna Leave You – folkowa ballada rockowa[1] napisana i nagrana przez Anne Bredon w latach 50. XX w. Został również nagrany przez Joan Baez w 1962, a także (najpopularniejsza jego wersja) przez angielski blues-rockowy zespół Led Zeppelin. Ich aranżacja znalazła się na albumie Led Zeppelin wydanym w roku 1969. Zespół zdecydował się na jego nagranie po usłyszeniu wersji Baez. Na oryginalnym albumie artystki pojawiła się informacja, że jest to utwór „tradycyjny” i tak też jego źródło zaczął opisywać Led Zeppelin – „Trad., arr. Page”.
Autorstwo[edytuj | edytuj kod]
W latach 80., syn Bredon usłyszał wersję Led Zeppelin i spytał matkę, dlaczego śpiewała utwór tego zespołu. Matka skontaktowała się z prawnikiem[2]. Od 1990 wersja Led Zeppelin podpisywana jest jako „Anne Bredon/Jimmy Page & Robert Plant”. Wersja ta nie przypomina wersji pierwotnej, ponieważ powstała raczej na podstawie utworu Baez.
Aranżacja Led Zeppelin[edytuj | edytuj kod]
Często powtarza się, że wersja Led Zeppelin powstała z pomysłu Planta, kiedy po raz pierwszy spotkał się z Page’em – ponoć sam zagrał mu na gitarze aranżację, która miała się później znaleźć na albumie. W wywiadzie dla magazynu Guitar World w 1998 Page zaprzeczył tej historii i stwierdził, że sam zaaranżował ten utwór na długo zanim poznał Roberta, że sam powiedział wokaliście, że chciałby zobaczyć go na płycie i że Robert w tamtym okresie nie grał nawet na gitarze[3].
Krążą plotki, że Page nagrał inną wersję tego utworu ze Steve’em Winwoodem w 1968, która jednak nigdy nie została wydana[4].
Zespół grał „Babe I’m Gonna Leave You” tylko podczas trasy w roku 1969. Page i Plant zagrali go ponownie podczas koncertu w 1998.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Doro Covers Led Zeppelin’s „Babe I’m Gonna Leave You”. led-zeppelin.org, 2014-04-03. [dostęp 2014-08-06]. (ang.).
- ↑ Richard Kingsmill: Led Zeppelin. abc.net. [dostęp 2014-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)]. (ang.).
- ↑ Brad Tolinski i Greg Di Bendetto, „Light and Shade”, Guitar World, styczeń 1998.
- ↑ Steve Winwood Fans’ Site: Collaborations & Sessions: Unreleased Material [online], www.winwoodfans.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-14].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Led Zeppelin: Dazed and Confused: The Stories Behind Every Song, by Chris Welch, ISBN 1-56025-818-7.
- The Complete Guide to the Music of Led Zeppelin, by Dave Lewis, ISBN 0-7119-3528-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Recenzja: All Music Guide