Babino-Tomachowska Cukrownia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Babino-Tomachowska Cukrownia
Babino-Tomachowska Cukrownia Spółka Akcyjna
Państwo

 Polska

Data założenia

1913

Forma prawna

spółka akcyjna

brak współrzędnych

Babino-Tomachowska Cukrownia – dawna spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie. Założona w 1913 r.

W 1913 zostaje założona Babino-Tomachowska Cukrownia Spółka Akcyjna. Siedziba zarządu w 1930 znajdowała się w Warszawie przy ul. Chmielnej 32[1], w 1934 przy ul. Jasnej 8[2], a w 1938, przy pl. Napoleona 3[3], zakład produkcyjny znajdował się – w Babinie, pow. Równe[4].

W 1928 kapitał zakładowy spółki wynosił 780 000 złotych, podzielonych na 7800 akcji, po 100 zł nominalnej wartości każda. Po wypuszczeniu drugiej emisji 600 akcji o nominale 100 zł każda, w maju 1929 kapitał spółki wynosił 840 000 złotych. Akcje można było kumulować w odcinkach po jednej, 10, 50, 100 i 500[5].

W 1932 zarząd spółki stanowili: Karol Sachs, dr Henryk Aschkenazy, Roman hr Potocki, dr Teodor Frankl, Oskar Pollak, Dominik Józef Pennock[6]. 31 października 1933 Walne Zgromadzenie akcjonariuszy spółki odwołało dr Frankla z zarządu[7].

W 1934 wypłacono dywidendę akcjonariuszom po 10 zł za każdą akcję. Zgodnie z bilansem na rok operacyjny 1933/34 majątek spółki wynosił 6 391 041 zł[2].

W 1938 w skład rady nadzorczej wchodzili: Karol Sachs (prezes), dr Henryk Aschkenazy (wiceprezes), D. J. Pennock, Michał Wadiajeff, Roman hr. Potocki, Eliasz Sachs. Dyrekcję tworzyli: Karol Sachs (administracja), Leon Szepczyński (dyrektor fabryki), Władysław Sokołowski (prokurent). Kapitał zakładowy wynosił 840 tys. zł podzielonych 8,4 tys. akcji na okaziciela o nominale 100 zł każda. W 1938 r. zatrudniano 680 robotników, 6 osób z personelu technicznego oraz 16 urzędników.

Zakład produkcyjny w Babinie posiadał własną elektrownię[8].

Produkowano kryształ biały – 42 507 q w sezonie 1936/1937. Plantacje cukrowni obejmowały 1647 ha.

W wyniku agresji Związku Radzieckiego na Polskę w 1939 zakład produkcyjny został przejęty przez sowietów, a następnie znacjonalizowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Gazeta Cukrownicza” (R. XXXVII, nr 11), 14 marca 1930, s. 286.
  2. a b „Monitor Polski” (R.17, nr 236), Warszawa, 13 października 1934, s. 5–6.
  3. Babino-Tomachowska Cukrownia S.A. w Warszawie | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2020-05-05].
  4. „Obwieszczenia Publiczne: dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości” (R. 16, nr 50), 22 czerwca 1932, s. 29.
  5. „Monitor Polski” (R. 12, nr 103), Warszawa, 4 maja 1929, s. 3–4.
  6. „Obwieszczenia Publiczne: dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości” (R. 16, nr 50), Warszawa, 22 czerwca 1932, s. 30.
  7. „Obwieszczenia Publiczne: dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości” (R. 18, nr 52A), Warszawa, 30 czerwca 1934, s. 3.
  8. Statystyka zakładów elektrycznych w Polsce 1930, 1931, 1932, Warszawa 1933, s. 3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]