Przejdź do zawartości

Babino (województwo podlaskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Babino
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Choroszcz

Liczba ludności (2011)

85[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-080[4]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0025030[5]

Położenie na mapie gminy Choroszcz
Mapa konturowa gminy Choroszcz, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Babino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Babino”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Babino”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Babino”
Ziemia53°09′32″N 22°54′32″E/53,158889 22,908889[1]

Babinowieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

W dniu 22 marca 1952 w miejscowości Babino, w pobliżu szosy Warszawa-Białystok, doszło do likwidacji patrolu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW) dowodzonego przez Stanisława Franciszka Grabowskiego pseud. "Wiarus"[7]. Stanisław Grabowski był jednym z najdłużej walczących żołnierzy antykomunistycznego podziemia niepodległościowego w powojennej Polsce. W czasie przedzierania się z obławy Wiarus i dwaj inni partyzanci (Edward Wądołowski pseud."Humorek" i Lucjan Zalewski pseud."Żbik") zginęli z bronią w ręku.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa w Złotorii.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość przechodzą drogi.

[2][3][4][5][5][6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1459
  2. a b Wieś Babino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. a b Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 9 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c d GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Piotr Łapiński, Zwykły chłopak z Podlasia, „Rzeczpospolita”, 11 maja 2011.