Babsk (województwo łódzkie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Babsk
wieś
Ilustracja
Kościół w Babsku
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

rawski

Gmina

Biała Rawska

Liczba ludności (2022)

528[2]

Strefa numeracyjna

46

Kod pocztowy

96-200[3]

Tablice rejestracyjne

ERW

SIMC

0723260

Położenie na mapie gminy Biała Rawska
Mapa konturowa gminy Biała Rawska, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Babsk”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Babsk”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Babsk”
Położenie na mapie powiatu rawskiego
Mapa konturowa powiatu rawskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Babsk”
Ziemia51°50′20″N 20°20′51″E/51,838889 20,347500[1]
Strona internetowa
Przepływający przez Babsk strumień
Zalew w Babsku

Babskwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Biała Rawska.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Babsk leży na Równinie Łowicko-Błońskiej, w północno-wschodniej części województwa łódzkiego, przy międzynarodowej drodze ekspresowej S8 WarszawaKatowice (tzw. Gierkówce), w odległości ok. 65 km na południowy zachód od stolicy i 220 km. na północny wschód od Katowic. Odległość od stolicy województwaŁodzi to także ok. 65 km.

Najbliższymi miastami są odległe o ok. 10 km Rawa Mazowiecka (siedziba powiatu) i Biała Rawska (siedziba gminy). Stolica dawnego województwaSkierniewice leżą ok. 40 km na północny zachód od wsi.

Tereny wokół Babska mają charakter równinny, zaś osada leży na wysokości ok. 140–150 m n.p.m.

Od strony północno-zachodniej osadę otacza kompleks leśny, w skład którego wchodzi rezerwat przyrody Babsk. Z innych stron otoczenie stanowią głównie pola uprawne.

Około 1,5 km na zachód od wsi przepływa rzeka Białka.

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Babsk zamieszkuje niespełna 600 mieszkańców[2]. Latem jest obserwowany napływ letników.

Od lat 90. XX wieku w osadzie osiedliło się wielu nowych mieszkańców, często pochodzących z Warszawy. Korzystne połączenie komunikacyjne ze stolicą sprawia, iż ludzie przemieszczają się między mieszkaniami w tych dwóch miastach, choć z formalnego punktu widzenia pozostają zwykle mieszkańcami stolicy, w której są zameldowani.[potrzebny przypis]

Babsk jest wsią złożoną z kilku ulic rozchodzących się promieniście. Zabudowa wsi to w przeważającej części domy jednorodzinne, ponadto istnieje kilka jednopiętrowych domów 4-rodzinnych, zbudowanych po II wojnie światowej dla pracowników PGR-u. W północnej części osady znajduje się także zabudowa wielorodzinna w postaci paru bloków, także pozostałych po nieistniejącym już PGR-ze. Przy drodze prowadzącej do Wólki Babskiej od lat 90. powstało wiele nowoczesnych domów jednorodzinnych, budowanych przez osoby osiedlające się we wsi.

We wsi znajduje się remiza Ochotniczej Straży Pożarnej, szkoła podstawowa (im. Fryderyka Chopina), restauracja "Leśna" i kilka sklepów spożywczo-przemysłowych oraz zakład przemysłowy – przetwórnia pasz.

W miejscowości znajduje się park oraz położony w jego obecności niewielki zalew, utworzony sztucznie na przepływającej przez Babsk rzeczce – dopływie Białki. Na zalewie tym zbudowano niewielkie molo, służące głównie wędkarzom (obecnie jest ono w złym stanie technicznym).

Dzięki położeniu przy drodze szybkiego ruchu E67 miejscowość posiada bardzo dobre połączenia autobusowe z innymi miejscowościami, zwłaszcza z Rawą Mazowiecką, do której autobusy jeżdżą co ok. 30 min. Dzięki temu duża część miejscowej ludności pracuje poza osadą.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Radwanherb Babskich – pierwotnych właścicieli wsi, od których wzięła ona swą nazwę.
Mapa Królestwa Polskiego (tzw. Kongresowego) z 1831 r., na której zaznaczono położenie Babska

Nazwa wsi pochodzi od nazwiska pierwotnych właścicieli osady – szlacheckiego rodu Babskich. Nazwa ta w przeszłości zapisywana była również jako Babsko.

Babsk założony został prawdopodobnie przed XV w. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1411 r. Niewykluczone jednak, iż jest to miejscowość znacznie starsza, o czym świadczyć ma wykopane w XIX w. żelazne ostrze włóczni i popielnica. Znaleziska te ówczesny właściciel miejscowości przekazał bliżej nieokreślonemu muzeum w Warszawie.

Pierwsze piśmienne dokumenty odnoszące się do Babska to zapisy w księdze Album Studiosorum Uniwersytetu Krakowskiego:

  • 1411 r. – Johannes de Luce de Babsko
  • 1420 r. – Gothard Stanislai de Babsko

Obszary, na których znajduje się Babsk były częścią Księstwa Mazowieckiego, a po jego włączeniu do Polski weszły w skład województwa rawskiego. Zarówno w okresie przynależności do państwa mazowieckiego, jak i w okresie, gdy wieś wchodziła bezpośrednio w skład Rzeczypospolitej, osada przechodziła koleje losów typowe dla miejscowości południowo-zachodniego Mazowsza.

Początkowo wieś stanowiła własność rodziny Babskich herbu Radwan, od których nazwiska pochodzi nazwa osady.

Wieś szlachecka Babsko położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim ziemi rawskiej województwa rawskiego[4].

W okresie przedrozbiorowym wieś należała już do dwóch rodzin szlacheckich: ok. połowy nadal stanowiło własność Babskich, zaś reszta znajdowała się w rękach Okęckich. Jeszcze przed rokiem 1800 cała miejscowość przeszła na własność Okęckich. Dobra babskie, należące Jakóba Okęckiego zostały w sekwestr zajęte przez jenerała Ksawerego Dąbrowskiego na mocy rozkazu feldmarszałka armji czynnej Paskiewicza - Erywańskiego w październiku roku 1831[5]. Na początku XX wieku majątek Babsk stał się posiadłością rodziny Glinków. W roku 1945 dwór i należące doń grunty zostały znacjonalizowane.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Babsk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Babsk zawdzięcza swój rozwój korzystnemu położeniu na szlaku handlowym z Piotrkowa do Warszawy, który w XX w. stał się częścią większej trasy, łączącej stolicę ze Śląskiem. Także w XX w. istnienie owego dawnego traktu, stanowiącego obecnie drogę szybkiego ruchu E67, zapobiegło wyludnieniu i upadkowi osady, co spotkało wiele okolicznych miejscowości (m.in. Julianów Raducki i Raducz), a nawet umożliwiło powiększenie liczby mieszkańców.

W 1989 r. w Babsku, w wypadku samochodowym zginął Gaetano Scirea, piłkarz Juventusu.

Atrakcje[edytuj | edytuj kod]

Zalew i molo w Babsku
Zalew w Babsku
Fragment parku dworskiego

Głównymi atrakcjami w Babsku są miejscowy zalew, służący do kąpieli oraz uprawiania wędkarstwa, a także otaczające osadę tereny zielone, zwłaszcza rezerwat Babsk. Miejscowość stwarza dobre warunki do czynnego i biernego wypoczynku na łonie natury, jednak w samym centrum wsi rekreację utrudnia hałas związany z przebiegającą przez wieś drogą szybkiego ruchu WarszawaKatowice. W miejscowości odbywają się także dyskoteki.

Poza tym w Babsku znajdują się trzy obiekty o charakterze zabytkowym: zespół zabudowań dworskich, miejscowy kościół oraz cmentarz.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zespół dworski[edytuj | edytuj kod]

W Babsku znajduje się zespół zabudowań dworskich zbudowanych w stylu neoklasycystycznym. W jego skład wchodzą: sam dwór oraz zespół zabudowań gospodarczych: murowany spichlerz z charakterystycznym kolumnowym portykiem, wozownia, stajnia i karczma, wszystkie z I poł. XIX wieku. Autorem dworu w Babsku jest architekt Adam Idźkowski, który był także autorem przebudowy warszawskiej Katedry pw. św. Jana.

Dwór usytuowany jest na niewielkim wzniesieniu; budowla ta jest zasadniczo obiektem parterowym, jedynie w części środkowej znajduje się szeroki piętrowy ryzalit.

Wśród zabudowań gospodarczych na uwagę zasługuje spichlerz. Obiekt ten posiada duży portyk i charakterystyczne ściany, podzielone ślepymi arkadami z małymi, prostokątnymi oknami. We frontonie budynku znajduje się data 1833 r. Oznacza ona koniec prac budowlanych, nie wiadomo jednak, czy dotyczy całości majątku, czy jedynie prac nad wznoszeniem spichlerza. Dwór wraz z zabudowaniami znajduje się obecnie w rękach prywatnych. Obiekty te są wpisane do rejestru zabytków.

Zespół dworski otoczony jest parkiem, także z I poł. XIX wieku, przy czym część drzewostanu jest jeszcze starsza i pochodzi z I poł. XVIII wieku. Wśród drzew wyróżniają się zwłaszcza stare dęby, z których niektóre stanowią pomniki przyrody; najokazalsze mają ponad 7m obwodu i ponad 30m wysokości (dokładnie: 7.30m, 7.16m oraz 7.06m obwodu i 25.5, 24.5 i 33m wysokości[6]) i rosną w parku podworskim oraz przy leśniczówce. Park ten także jest wpisany do rejestru zabytków.

Kościół w Babsku[edytuj | edytuj kod]

W Babsku znajduje się murowany, jednonawowy kościół pw. św. Antoniego Padewskiego. Zbudowano go z inicjatywy ówczesnego właściciela wsi – Józefa Okęckiego na miejscu drewnianego kościoła pw. św. Stanisława z 1540 r., który w 1778 r. zawalił się ze starości. Budowa nowej świątyni rozpoczęła się dopiero w 1803 r., gdy spokrewniony z właścicielem Babska biskup Antoni Okęcki sfinansował budowę. Prace budowlane ukończono w 1809 r.; obiekt jest zbudowany w stylu neoklasycystycznym. Kościół stoi na wzniesieniu i otoczony jest murem, w którym znajdują się 4 kapliczki. Prowadzi do niego wysadzana lipami aleja, obecnie stanowiąca część szosy do Białej Rawskiej.

Obok świątyni znajdują się pochodzące z I poł. XIX w. murowane plebania i dzwonnica. Wnętrze jest dość ciemne z powodu małych okien. Nawa kościoła zbudowana jest na planie prostokątnym, z węższym, kwadratowym prezbiterium. W kościele znajdują się trzy ołtarze oraz nietypowa ambona w kształcie łodzi z orłem na dziobie, a jak również XVIII-wieczny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz organy, także pochodzące z XVIII wieku. Nad wejściem do zakrystii wisi portret fundatora budowli – biskupa Antoniego Okęckiego. Kościół posiada podłogę wykonaną z drewna modrzewiowego.

Zarówno sam kościół, jak i dzwonnica oraz plebania, a także otaczające ten zespół zabudowań murowane ogrodzenie wraz z kapliczkami wpisane są do rejestru zabytków.

Parafia św. Antoniego Padewskiego, której kościołem parafialnym jest Kościół św. Antoniego Padewskiego w Babsku. Parafia obejmuje miejscowości: Babsk, Franopol, Julianów Raducki, Raducz, Studzianek oraz Wólka Babska.

Cmentarz w Babsku[edytuj | edytuj kod]

Grób Konstancji Gładkowskiej w Babsku

Miejscowy cmentarz parafialny założony został jeszcze na pocz. XIX w. Leży on w odległości ok. 300 m od kościoła, obok szosy, przy której rosną 100-letnie lipy. Nekropolia jest otoczona ceglanym murem; zajmuje ona niewielką powierzchnię. Na terenie cmentarza znajduje się m.in. grób Konstancji Gładkowskiej (z domu Grabowskiej) (1810-1889) – śpiewaczki operowej, młodzieńczej miłości Chopina (który jest patronem miejscowej szkoły). Na jej skromnym nagrobku[7] wyryty jest napis:

Konstancja Grabowska z d. Gładkowska
Młodzieńcze natchnienie Fryderyka Chopina
1810-1889

Na cmentarzu w Babsku znajdują się także inne zabytkowe XIX-wieczne nagrobki. Teren nekropolii porośnięty jest kilkudziesięcioletnimi drzewami, głównie dębami.

Cały obiekt uznany jest za zabytek.

Rosyjski cmentarz wojskowy[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz żołnierzy rosyjskich

W okresie stacjonowania w sąsiednim Raduczu garnizonu rosyjskiego (do 1914 r.), ok. kilometra na północ od Babska znajdował się niewielki rosyjski cmentarz wojskowy. Cmentarz uznawano za leżący w Raduczu z uwagi na to, że w tej wsi znajdowała się jednostka wojskowa, jednak geograficznie nekropolia leżała znacznie bliżej Babska niż Raducza. Na cmentarzu tym grzebani byli żołnierze carscy zmarli w czasie odbywania służby wojskowej, zaś w 1914 r. pochowano tam także żołnierzy poległych w trwających w okolicy walkach. Do wojny na terenie nekropolii znajdowała się niewielka cerkiew. W trakcie działań wojennych w 1914 r., będących częścią tzw. bitwy na Rawką, podczas niemieckiego ostrzału artyleryjskiego, świątynia ta została całkowicie zniszczona, a sam cmentarz w znacznym stopniu zdewastowany. Nagrobków nigdy nie naprawiono. Jeszcze w latach 60. na terenie tym można było odnaleźć resztki kamiennych nagrobków z napisami wykonanymi cyrylicą; w latach 90. nie było już po nich żadnego śladu.

Na miejscu cmentarza znajduje się obecnie zbiorowisko drzew i zarośli, tak gęste, iż wejście na teren dawnej nekropolii jest praktycznie niemożliwe. Obszar dawnego cmentarza leży wśród pól uprawnych należących do Babska i wyróżnia się z okolicy, gdyż jest jedynym w promieniu ok. 1-2 km skupiskiem drzew i krzewów.

Rezerwat przyrody Babsk[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Babsk (rezerwat przyrody).
Tablica informacyjna rezerwatu
Złamany dąb
Fragment rezerwatu
Poligon wojskowy w Raduczu. Na tym terenie powstanie ewentualne lotnisko (stan z 1999 r., od tej pory obszar ten w znacznym stopniu zarósł krzakami i drzewami)

Rezerwat przyrody „Babsk”, położony ok. 0,5 km od wsi zajmuje powierzchnię 10,97 ha. Utworzony został 1958 r. przez wyodrębnienie fragmentu lasu z otaczającego wieś od północnego zachodu kompleksu leśnego[8]. Powstanie rezerwatu miało na celu zapewnienie ochrony starego drzewostanów liściastego z domieszką lipy. Jest jednym z niewielu tego typu drzewostanem w centralnej Polsce. W rezerwacie rosną głównie dęby szypułkowe w wieku 100-160 lat, które osiągają w obwodzie osiągają 2 metry (stanowią one ok. 50% drzewostanu), a także lipy drobnolistne w podobnym wieku (które jednak mają mniejsze rozmiary obwodu pnia – tylko 100-140 cm), a ponadto graby, sosny i brzozy.

Zarówno na terenie rezerwatu, jak i otaczających go terenów leśnych nie objętych ochroną rezerwatową występują także liczne inne gatunki drzew, jak również krzewów, roślin zielnych i mchów.

Z fauny spotkać można m.in. zające, sarny, dziki, lisy, bociany, dzikie kaczki oraz liczne inne gatunki drobnych ssaków (ryjówki, jeże i in.)[9], i ptaków (dzięcioły, kukułki), a także gady (jaszczurki, zaskrońce) i płazy (żaby, traszki i ropuchy).

Przepływająca przez rezerwat rzeczka, będąca dopływem Białki, stanowi środowisko życia dla drobnych ryb, a jej bliskość umożliwia życie i rozwój licznych gatunków owadów oraz wspomnianych płazów.

Zdaniem lekarzy mikroklimat rezerwatu korzystnie wpływa na stan zdrowia osób ze schorzeniami dróg oddechowych.

W kompleksie leśnym w którym leży rezerwat, ale już poza jego granicami przepływa rzeka Białka.

Koncepcje budowy lotniska[edytuj | edytuj kod]

W związku z planowaną budową nowego lotniska międzynarodowego – Babsk proponowany był w 2003 jako jedna z siedmiu możliwych lokalizacji tej inwestycji. Propozycja ta oceniona na 3–4 miejscu (na równi z Sochaczewem, za Modlinem i Mszczonowem)[10]. Taka ocena oznacza, iż koncepcja powstania lotniska w Babsku została wstępnie odrzucona, choć lokalni politycy nadal podejmują starania w tej sprawie, jako że formalna decyzja dotycząca miejsca budowy jeszcze nie zapadła[10]. W 2006 pojawiła się nowa nadzieja na powstanie portu lotniczego w Babsku, a to za sprawą rządu hiszpańskiego, który przeznaczył 550 000 euro na wykonanie nowych analiz dotyczących lokalizacji lotniska (poprzednie analizy preferowały Modlin)[11]. Ewentualne lotnisko miałoby powstać na północ od osady, na obecnych gruntach rolnych i nieużytkach, a także na należącym do sąsiedniego Raducza nieużywanym poligonie wojskowym.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1500
  2. a b NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 9 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  5. Janusz Iwaszkiewicz, „Wykaz dóbr ziemskich skonfiskowanych przez rządy zaborcze w latach 1773 – 1867”, wyd. Rady Naczelnej organizacji ziemskich z okazji powszechnej wystawy krajowej w Poznaniu, Warszawa 1929
  6. http://www.rpdp.hostingasp.pl/Trees/UI/TreeFormRO.aspx?tID=1468/ Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych - jeden z dębów w Babsku
  7. W rzeczywistości brak pewności, czy grób ów jest w istocie miejscem pochówku Konstancji Gładkowskiej; stosowny napis umieszczono dopiero blisko 100 lat po jej śmierci, w 1985 r.; w okresie wcześniejszym na pomniku znajdowało się tylko nazwisko jej męża. Nie jest możliwa weryfikacja informacji o pochowaniu Gładkowskiej w tym właśnie miejscu, nie ma bowiem ksiąg parafialnych z okresu pogrzebu, gdyż księgi te spłonęły w 1915 r. Na wysokie prawdopodobieństwo takiej lokalizacji mogiły wskazuje jedynie zwyczaj grzebania małżonków we wspólnym grobie, jak również rozmiar grobu sugerujący na to, iż pochowano w nim więcej niż jedną osobę. Za główny jednak dowód przy podejmowaniu decyzji o umieszczeniu stosownej informacji na nagrobku uznano fragmentaryczne informacje pochodzące od potomków zainteresowanej, których nie można jednak zweryfikować.
  8. Przeglądanie danych - Rezerwat przyrody, crfop.gdos.gov.pl [dostęp 2019-10-14].
  9. https://bip2.lasy.gov.pl/pl/bip/px_dg~rdlp_lodz~nadl_skierniewice~pop_skierniewice.pdf
  10. a b Marcin Darda, Piotr Brzózka, Lotnisko odleciało z Babska, Dziennik Łódzki, 22 września 2008 [dostęp 2019-10-14] (pol.).
  11. MI: Hiszpanie dają 550 tys. EUR na analizę lokalizacji dla nowego lotniska, pb.pl [dostęp 2019-10-14] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Zarzyński, Robert Tomusiak, Krzysztof Borkowski: Drzewa Polski. Warszawa: PWN, 2016. ISBN 978-83-63895-68-6.
  • Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" WYd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 98

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]