Baiba Broka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baiba Broka
Ilustracja
Baiba Broka (2014)
Data i miejsce urodzenia

2 października 1975
Madona

Minister sprawiedliwości Łotwy
Okres

od 22 stycznia 2014
do 6 sierpnia 2014

Przynależność polityczna

Zjednoczenie Narodowe „Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK

Poprzednik

Jānis Bordāns

Następca

Dace Melbārde (p.o.)

Baiba Broka (ur. 2 października 1975 w Madonie) – łotewska prawniczka i polityk, radna Rygi. W 2014 minister sprawiedliwości w rządzie Laimdoty Straujumy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1998 ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łotwy w Rydze, następnie uzyskała magisterium z nauk społecznych na tej samej uczelni (2001). Pracowała jako asystentka prokuratora w jednej z prokuratur rejonowych Rygi (1995–1997), następnie jako asystentka w katedrze prawa cywilnego na macierzystej uczelni (1998–1999). Była następnie wykładowczynią w tejże katedrze (2000–2013). Współpracowała także jako profesor z Concordia International University w Estonii (od 1999 do 2003). Była gościnnym wykładowcą w Tulane University Law School w Nowym Orleanie. Pracowała jako konsultantka do spraw prawa i finansów (2000–2006).

Od 2006 do 2009 sprawowała funkcję sekretarza parlamentarnego (wiceministra) w Ministerstwie Sprawiedliwości pod kierownictwem narodowców, następnie była doradczynią ministra transportu do spraw prawnych i rozwoju lotnictwa. Była także przewodniczącą rady ryskiego portu lotniczego. Od 2010 do 2013 pracowała jako doradczyni ministra sprawiedliwości w sprawach Unii Europejskiej i prawa prywatnego.

W wyborach w 2009 kandydowała na posłankę do Parlamentu Europejskiego z listy TB/LNNK[1]. W wyborach w 2013 została wystawiona przez Zjednoczenie Narodowe „Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK jako kandydatka na funkcję burmistrza Rygi[2]. Uzyskała mandat radnej, po czym objęła funkcję przewodniczącej frakcji narodowców w radzie miejskiej[3]. 22 stycznia 2014 została ministrem sprawiedliwości w rządzie Laimdoty Straujumy[4]. 28 lipca 2014 podała się do dymisji z zajmowanego stanowiska[5], kończąc urzędowanie 6 sierpnia tegoż roku.

Powróciła do wykonywania mandatu radnej (reelekcję uzyskała w 2017). Została także m.in. dyrektorem biura rektora Uniwersytetu Łotwy[6].

Ma dwóch synów[7]. Jest członkiem łotewskiego towarzystwa prawniczego (Latvijas Juristu biedrība). W 2014 została prezesem łotewskiej federacji biathlonu[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Apvienība „Tēvzemei un Brīvībai”/LNNK. cvk.lv, 2009. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  2. NA par Rīgas mēra kandidāti oficiāli izvirza Baibu Broku. delfi.lv, 31 października 2013. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  3. Nozares pārstāvjiem nav viedokļa par Brokas kandidatūru tieslietu ministres amatam. delfi.lv, 16 stycznia 2013. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  4. Madara Fridrihsone: Straujuma brīdina jauno valdību – 'viegli nebūs!'. delfi.lv, 22 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  5. Broka paziņo par demisiju. diena.lv, 28 lipca 2014. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  6. Baiba Broka. pv2017.cvk.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  7. Rīgas mēra amata kandidāti. Baiba Broka: runā vienu, dara otru. bnn.lv, 13 maja 2013. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  8. Par Latvijas Biatlona federācijas prezidenti kļuvusi Baiba Broka. sportacentrs.com, 18 czerwca 2014. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Baiba Broka. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  • Baiba Broka. pv2017.cvk.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).