Baltazar Stanisławski

Baltazar Stanisławski

Pilawa
Rodzina	Stanisławscy herbu Pilawa
Data śmierci	4 marca 1610
Ojciec	Kacper Stanisławski
Matka	NN z Krasickich
Żona	1) NN Źółkiewska 2) Dąbrowska z Wojanowa, 3) Elżbieta Herburtówna
Dzieci	1) Izajasz Stanisławski 3) Jan Karol Stanisławski i NN Mielecka

Balcer Stanisławski herbu Pilawa (zm. 4 marca 1610 roku) – starosta szydłowiecki, osiecki, starogardzki, kasztelan sanocki (1587), pisarz polny koronny, rotmistrz husarii, podskarbi nadworny (do 1607), podskarbi wielki koronny (od ok. 1607), sekretarz Stefana Batorego.

Rodzina

Balcer Stanisławski był, według K. Niesieckiego (t.7, s. 487), najstarszym synem Kaspra Stanisławskiego podczaszego sanockiego i jego małżonki z Krasickich, która była obwoźnego koronnego siostrą. Ojciec Balcera Stanisławskiego jeszcze trzy razy brał ślub; drugi raz z Milanowską, z którą miał trzech synów; Marcina, Michała, i dwie córki, Jordnową i Farurejową, oraz trzeci raz żenił się z Raczkową i czwarty raz z Kozicką, z którą miał Adama Stanisławskiego.

Żoną Balcera Stanisławskiego została NN. Źółkiewska, z którą miał czterech synów i m.in. Izajasza Stanisławskiego.

Kariera

Balcer Stanisławski otrzymał staranne wykształcenie, jak i też popisywał się męstwem w walce w obronie Polski i dlatego już jako rotmistrz był dostrzeżony przez króla Stefana Batorego. Za zasługi wojenne przeciw Moskwie i udział w innych walkach król obiecał stanowisko podskarbiego wielkiego koronnego i wkrótce ogłosił go pisarzem polnym koronnym.

Poseł na sejm koronacyjny 1587/1588 roku z województwa ruskiego.

Zygmunt III Waza w dniu 24 stycznia 1588, widząc, jak w bitwie pod Byczyną bohaterską toczy walkę w obronie tronu polskiego po śmierci Stefana Batorego, przeciw arcyksięciu austriackiemu Maksymilianowi III Habsburgowi, pod dowództwem swojego stronnika hetmana wielkiego koronnego-Jana Zamoyskiego, uczynił go kuchmistrzem koronnym i obdarzył kasztelanią sanocką.

Po Janie Młodziejowskim został podskarbim nadwornym, a po Janie Firleju – podskarbim wielkim koronnym. Wydawał monety - np., grosz z roku 1609, ze swoim herbem Pilawa - Podskarbiego Balcera Stanisławskiego.

Bronił też króla i królewiczów w czasie wojny domowej i rokoszu. Poślubił wdowę po Marcinie Berewiczu; Dąbrowską z Wojanowa, ale z nią nie miał dzieci. Z Elżbietą Herburtówną – podkomorzanka podolską, starościanką barską, miał córkę Mielecką i syna Jana Karola Stanisławskiego (1580-1636) – starostę szydłowieckiego.

Źródła;

• Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J. 1841, t 7, s.487