Baliats
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Baliats (Baljats) – polski herb szlachecki.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym łuk srebrny, napięty z takąż strzałą bez lotek, rozdartą w trzy. W klejnocie trzy pióra strusie[1].
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Pieczęć Marcina Baliatsa z 1590 roku[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Baliats - Baljats.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich.
- ↑ Franciszek Piekosiński, O dynastycznem szlachty polskiej pochodzeniu 1888
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Za: Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, u Piekosińskiego jest samo godło.
- Franciszek Piekosiński, O dynastycznem szlachty polskiej pochodzeniu 1888.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |