Baltic Pipe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj

Baltic Pipe (Korytarz Bałtycki, Gazociąg Bałtycki) – planowany gazociąg łączący Danię i Polskę o przepustowości 10 mld m³.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Gazociąg Baltic Pipe ma połączyć polski system przesyłowy z systemem duńskim, a przez to także z europejskim oraz z gazociągiem Skanled, transportującym gaz ziemny ze złóż norweskich (19 koncesji na tamtejszym szelfie należy do PGNiG)[1]. Baltic Pipe jest określany jako element projektu Bramy Północnej, czyli połączenia złóż gazu znajdujących się na szelfie norweskim z polskim wybrzeżem[2].

Porozumienie o jego budowie podpisały w 2007 Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo, duńska firma Energinet.dk oraz operator gazociągów przesyłowych Gaz-System[3]. W styczniu 2009 PGNiG podjął decyzję o przekazaniu inwestycji do Gaz-Systemu[4].

Gazociąg, według stanu na 2016 rok, jest w fazie przedinwestycyjnej[5]. Jego uruchomienie zdywersyfikuje dostawy gazu do Polski zwiększając bezpieczeństwo energetyczne. Zgodnie ze swoim oświadczeniem spółka PGNiG planuje rozpocząć korzystanie z gazociągu do 2022 roku i sprowadzać nim kilka miliardów m³ gazu[6].

W 2017 na podstawie studium opłacalności przedsięwzięcia określono, że projekt Bramy Północnej będzie opłacalny przy rocznych dostawach do Polski 10 mld metrów sześciennych gazu[7]. Tym samym, po wygaśnięciu kontraktu z Gazpromem w 2022 roku, pozwoli na zmianę głównego kierunku dostaw gazu do Polski, jak również umożliwi reeksport[7].

9 czerwca 2017 premier Rzeczypospolitej Polskiej Beata Szydło i premier Danii Lars Lokke Rasmussen podpisali memorandum w sprawie budowy gazociągu.

Projekt Baltic Pipe składa się z 5 głównych komponentów[edytuj | edytuj kod]

  1. Gazociągu na dnie Morza Północnego - Podmorski gazociąg złożowy prowadzący z systemu norweskiego na Morzu Północnym do punktu odbioru w systemie duńskim.
  2. Rozbudowy duńskiego systemu przesyłowego - Rozbudowa istniejącego systemu przesyłowego w Danii.
  3. Tłoczni gazu w Danii - Tłocznia gazu zlokalizowana we wschodniej części duńskiej wyspy Zealandia.
  4. Gazociągu na dnie Morza Bałtyckiego - Gazociąg podmorski pomiędzy duńskim a polskim systemem przesyłowym wraz z terminalem odbiorczym.
  5. Rozbudowy polskiego systemu przesyłowego - Rozbudowa istniejącego systemu przesyłowego w Polsce[8][9]. Więcej

Plany budowy gazociągu wywołały zaniepokojenie w rosyjskiej prasie[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Piotr Maciążek: Polska zbuduje „Północny Korytarz Gazowy”? Warszawa głównym przeciwnikiem Gazpromu. W: Energetyka24 [on-line]. Defence24, 2016. [dostęp 2016-03-30].
  2. ↑ Studium wykonalności Baltic Pipe na ostatniej prostej, energetyka24.pl, 2016-12-22 [dostęp 2017-04-26].
  3. ↑ Gazociag Baltic Pipe połączy Polskę z Danią i Norwegią. Grupa Wirtualna Polska S.A, 2007. [dostęp 2016-03-30].
  4. ↑ Walne PGNiG: Dokumentacja Baltic Pipe do Gaz-Systemu. W: Puls Biznesu [on-line]. Bonnier Business Polska sp. z o.o., 2009-01-29. [dostęp 2016-03-30].
  5. ↑ Gazociąg Bałtycki/Baltic Pipe. Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.. [dostęp 2016-03-30].
  6. ↑ Agnieszka Barteczko (rep.), David Goodman (ed.): Poland’s PGNiG expects Norway gas pipeline link by 2022 (ang.). W: Reuters Africa [on-line]. Thomson Reuters, 2016. [dostęp 2016-03-30].
  7. ↑ a b PAP: Jackowski: Brama Północna będzie opłacalna przy dostawie 10 mld metrów sześciennych gazu rocznie. PortalMorski.pl, 2017-04-25. [dostęp 2017-04-25].
  8. ↑ /, http://www.baltic-pipe.eu/pl/o-baltic-pipe/
  9. ↑ O Baltic Pipe - Baltic Pipe Project, „Baltic Pipe Project” [dostęp 2017-12-14] (pol.).
  10. ↑ Польша хочет построить газопровод «в обход» России (ros.). АО «Коммерсантъ». [dostęp 2016-03-30].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Baltic_Pipe&oldid=52852986”