Bank Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedziba banku na Wall Street przy 33 Liberty Street
Mapa Dystryktu 2, przysługującego Bankowi Rezerw Federalnych w Nowym Jorku
Mapa dystryktów przydzielonych poszczególnym oddziałom banków Systemu Rezerwy Federalnej

Bank Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku[1] (ang. Federal Reserve Bank of New York) – największy z dwunastu banków Systemu Rezerwy Federalnej. Jego siedziba mieści się na Manhattanie w dzielnicy Wall Street. Bank obsługuje drugi okręg, w skład którego wchodzi stan Nowy Jork, 12 północnych hrabstw stanu New Jersey, hrabstwo Fairfield, Portoryko oraz Wyspy Dziewicze.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bank Rezerw Federalnych w Nowym Jorku został oficjalnie otwarty 16 listopada 1914 pod dyrekcją Benjamina Stronga, zatrudniał wówczas 7 strażników oraz 85 pracowników, pozyskanych głównie z lokalnych banków. W pierwszym dniu bank przyjął 100 milionów dolarów. Benjamin Strong pełnił funkcję dyrektora, aż do swojej śmierci w 1928.

W ciągu kolejnych lat bank dynamicznie się rozwijał zatrudniając coraz większą liczbę pracowników. W połowie lat 20. siedzibę banku przeniesiono na Wall Street, gdzie stoi do dnia dzisiejszego. 25 metrów pod ulicami Manhattanu wybudowano skarbiec. W 1927 w sejfach banku znajdowało się aż 10% światowych pieniędzy ulokowanych w złocie.

W 2003 w ciągu jednego dnia bank przeprowadził operacje opiewające na sumę 1,8 biliona dolarów, co jest kwotą prawie trzykrotnie większą niż wynosi PKB Polski.

Obecnym dyrektorem banku jest William C. Dudley, który pełni tę funkcję od 2009.

Największe repozytorium złota na świecie[edytuj | edytuj kod]

W podziemnym skarbcu banku znajduje się obecnie około 7 000 ton czystego złota w około 540 tys. sztabek, o rynkowej wartości 346 miliardów dolarów (ok. 1,35 bln PLN, październik 2019), co czyni go największym takim repozytorium na świecie, większym nawet od Fortu Knox. Niemal 95% złota jest własnością wielu różnych krajów, banków centralnych i organizacji takich jak MFW, reszta należy do Stanów Zjednoczonych. Bank Rezerw Federalnych w Nowym Jorku jest jedynie strażnikiem, a jedyna pobierana opłata to ta za przeniesienie złota w inne miejsce – 1,75$ za sztabkę. Skarbiec jest dostępny do zwiedzania dla turystów[2].

Dyrektorzy banku[edytuj | edytuj kod]

  1. Benjamin Strong Jr. (1914–1928)
  2. George L. Harrison (1928–1940)
  3. Allan Sproul (1941–1956)
  4. Alfred Hayes (1956–1975)
  5. Paul Volcker (1975–1979)
  6. Anthony M. Solomon (1980–1985)
  7. E. Gerald Corrigan (1985–1993)
  8. William J. McDonough (1993–2003)
  9. Timothy Geithner (2003–2009)
  10. William C. Dudley (od 2009)

Bank w kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]

W filmie Szklana pułapka 3 bank staje się obiektem największego w dziejach rabunku, dokonanego przez grupę terrorystów pod przewodnictwem Simona Grubera (Jeremy Irons). Dokończeniu dzieła stara się usilnie przeszkodzić policjant John McClane (Bruce Willis) oraz jego przypadkowy sprzymierzeniec Zeus Carver (Samuel L. Jackson).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Morawski. 100 lecie Fed. „Banknoteka - Magazyn Centrum Pieniądza NBP im. Sławomira S. Skrzypka”. 5, s. 74, 2013. Departament Edukacji i Wydawnictw Narodowego Banku Polskiego. 
  2. Welcome to the World’s Largest Gold Vault. [dostęp 2011-12-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]