Barrakuda wielka
| Sphyraena barracuda[1] | |||||
| (Edwards, 1771) | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
barrakuda wielka | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
 | |||||
Barrakuda wielka, barakuda wielka (Sphyraena barracuda) – gatunek dużej i drapieżnej, szeroko rozprzestrzenionej ryby morskiej z rodziny barrakudowatych (Sphyraenidae). Uważana jest za potencjalnie niebezpieczną dla ludzi. Ceniona w wędkarstwie sportowym[przez kogo?].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Barrakuda wielka jest gatunkiem pospolitym w większości morskich wód strefy tropikalnej i subtropikalnej całego świata, pomiędzy 42°N – 35°S, z wyjątkiem wschodniego Pacyfiku, gdzie nie występuje. Zwykle pływa na głębokościach do 30 m p.p.m., ale spotykana jest też głębiej – do 100 m p.p.m.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Ciało tej ryby ma torpedowaty kształt. Jest silnie wydłużone i niemal cylindryczne, o barwie od srebrzystozielonej do srebrzystoszarej z ciemniejszymi plamami na bokach. Intensywność ubarwienia zmienia się w zależności od otoczenia. Paszcza jest uzbrojona w ostre zęby. Łuski są duże. Przeciętna całkowita długość ciała wynosi 140 cm, a maksymalna sięga 200 cm[3]. Największa odnotowana masa ciała barrakudy wielkiej wynosiła 50 kg[3]. Dymorfizm płciowy nie jest zaznaczony[4].
Od pozostałych barrakud odróżnia ją podwójnie obrzeżona płetwa ogonowa z niebiesko zabarwionymi końcami płatów oraz ciemne plamy na dolnej stronie boków ciała[5][3].
Biologia[edytuj | edytuj kod]
Młode barrakudy żyją w namorzynach, estuariach i w pobliżu raf koralowych, od strony morza.
Po osiągnięciu dojrzałości płciowej, kiedy są już wystarczająco silne, by się obronić przed większością drapieżników, są spotykane w różnorodnych typach wód – przy wejściach do portów, na otwartym morzu[5], na rafach koralowych i w ich pobliżu. Zazwyczaj pływają w czystych i ciepłych wodach, chociaż sporadycznie spotyka się je też w chłodniejszych. Prowadzą dzienny tryb życia. Polują zazwyczaj samotnie, ale spotykane są też w małych zgrupowaniach. Żywią się rybami, głowonogami, a czasem krewetkami[3].
Biologia rozrodu pozostaje słabo poznana. Jest to gatunek jajorodny. Rodzice nie opiekują się ikrą[4].
Znaczenie dla człowieka[edytuj | edytuj kod]
Ryby z tego gatunku są poławiane na niewielką skalę. Ich mięso jest uważane za smaczne. W mięśniach dużych osobników gromadzi się toksyczna dla ludzi ciguatoksyna[5], jednak nie stwierdzono zatruć wywołanych spożyciem tych ryb złowionych w Oceanie Atlantyckim[3]. Ze względu na możliwość zatrucia ciguatoksyną amerykańska Agencja Żywności i Leków wprowadziła w 2000 roku zakaz handlu mięsem barrakudy wielkiej[4].
Odnotowano sporadyczne ataki tych drapieżników na ludzi. Zwykle było to jedno gwałtowne uderzenie, po którym atakująca barrakuda odpływała. W większości przypadków ataki te sprowokowało zachowanie człowieka[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sphyraena barracuda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Sphyraena barracuda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f Sphyraena barracuda. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 5 stycznia 2011]
- ↑ a b c d Fuller, B: Sphyraena barracuda. (On-line), Animal Diversity Web, 2000. [dostęp 2011-01-05]. (ang.).
- ↑ a b c Dorota Szatańska: Ryby. Encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.