49°36′41″N 19°00′37″E/49,611389 19,010278Barania Góra
|
||
 Wieża triangulacyjna i widokowa na szczycie Baraniej Góry |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Pasmo | Beskid Śląski, Karpaty | |
| Wysokość | 1220 m n.p.m. | |
| Wybitność | 175[1] m | |
| Pierwsze wejście | 14 sierpnia 1810 Ludwik Anhalt von Coethen |
|
|
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
 Barania Góra
|
||
| 49°36′41″N 19°00′37″E/49,611389 19,010278 |
||
Barania Góra – kopulasty szczyt o wysokości 1220 m w południowo-wschodniej części Beskidu Śląskiego, drugi (po Skrzycznem) pod względem wysokości szczyt tego pasma. Jednocześnie jest najwyższym szczytem polskiej części Śląska Cieszyńskiego i polskiego Górnego Śląska.
Spis treści
Położenie[edytuj]
Góra leży na granicy powiatów cieszyńskiego i żywieckiego. Szczyt znajduje się na terenie miasta Wisła.
Na zachodnich stokach obszar źródliskowy Wisły: tam wypływają potoki źródłowe (Biała i Czarna Wisełka) – teren źródlisk jest chronionym obszarem. Zbocza porośnięte lasami jodłowo-bukowymi z domieszką jesionów, jaworów i świerków; stanowiska sztucznie wprowadzonych limb i kosodrzewiny. Występują wychodnie gruboławicowego piaskowca istebniańskiego.
Rezerwat przyrody „Barania Góra” o powierzchni 386 ha obejmuje szczytowe partie góry wraz z obszarem źródliskowym Wisły. Ponadto ochronie w ramach rezerwatu przyrody „Wisła” podlegają cieki wodne Czarnej Wisełki, Białej Wisełki i Malinki (ochrona pstrąga potokowego).
Z rzadkich w Polsce roślin występuje tocja karpacka i tojad morawski a także wierzbownica zwieszona (częsta w Sudetach, rzadka w Karpatach)[2].
Turystyka[edytuj]
Węzeł szlaków turystycznych prowadzących m.in. na Skrzyczne, Malinowską Skałę, Przełęcz Salmopolską, do Wisły Czarne i Węgierskiej Górki. Przez szczyt przebiega Główny Szlak Beskidzki.
Barania Góra – zwłaszcza obecnie[kiedy?], gdy wycięte zostały znaczne połacie lasów na jej wschodnich i południowych stokach – jest doskonałym punktem widokowym. Dodatkowo na jej szczycie znajduje się ogólnodostępna, stalowa wieża widokowa, oferując panoramę gór trzech państw: Polski, Czech i Słowacji. Widok z niej obejmuje: Beskid Śląski, Beskid Mały, Beskid Makowski, Beskid Żywiecki z Babią Górą, Tatry, Góry Choczańskie, Małą Fatrę, Góry Strażowskie, Jaworniki i Beskid Śląsko-Morawski, a przy szczególnie dobrej widoczności nawet Jesioniki należące już do Sudetów.
Na polanie Przysłop pod Baranią Górą (900 m n.p.m.) od 1925 r. działa schronisko turystyczne (aktualnie PTTK). Obecne schronisko, murowane, wybudowane zostało w 1978 r. w miejsce dawnego, drewnianego, przeniesionego w 1985 r. do centrum Wisły.
- szlaki piesze
Ze schroniska na Przysłopie – 1 h, z powrotem 45 min,
z Kamesznicy – 3 h, z powrotem 2:45 h,- z Przełęczy Kubalonka przez Stecówkę – 3 h, z powrotem 2:45 h,
- z Węgierskiej Górki – 4:30 h, z powrotem 3:45 h,
ze Skrzycznego – 3:30 h, z powrotem 3:30 h,
z Wisły Czarne doliną Białej Wisełki – 2:30 h, z powrotem 2 h,- ze Zwardonia – 6 h (szlak niebieski do schroniska, później czerwony),
- z Wisły Czarne doliną Czarnej Wisełki 2:30 h, z powrotem 2 h (szlak czarny do schroniska, później czerwony).
- inne
- Ścieżka przyrodnicza w dolinie Czarnej Wisełki i Białej Wisełki
- Wieża widokowa na szczycie
- wyciąg narciarski
- trasy narciarskie
- Rezerwat przyrody „Barania Góra”
Przypisy
- ↑ Introduction to Poland z listą 453 szczytów o wybitności co najmniej 100 m
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
Bibliografia[edytuj]
- Mirosław Barański, Beskid Śląski. Przewodnik, Pruszków: Rewasz, 2007, ISBN 978-83-89188-71-7.
