Barbara Sadowska

Grób Sadowskiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Barbara Sadowska (ur. 24 lutego 1940 w Paryżu, zm. 1 października 1986 w Otwocku) – polska poetka.

Była działaczką opozycji antykomunistycznej. Wiosną 1983 roku została pobita w trakcie napadu "nieznanych sprawców" na komitet pomocy internowanym, mieszczący się przy kościele św. Marcina w Warszawie. Wkrótce potem jej syn Grzegorz Przemyk został zamordowany przez funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej.

Życiorys

Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. Zadebiutowała w 1957 w prasie (wiersz Mama w tygodniku "Nowa Kultura"). Była związana z Orientacją Poetycką Hybrydy, należała do Związku Literatów Polskich (1964-1983) i Polskiego PEN-Clubu (od 1981).

Od lat 80. działała w opozycji antykomunistycznej, za co była prześladowana przez Służbę Bezpieczeństwa (m.in. kilkakrotnie aresztowana). Członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Zatrzymana 20 marca 1982 roku, podejrzana o rozpowszechnianie ulotek o treści antypaństwowej. Inwigilowana przez Wydział III KS Milicji Obywatelskiej w ramach SOR Paryżanka (nr. rej. 13686 (1976-1977 AIPN, 01322/628, AIPN, 01326/98).

Jest pochowana na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim w kwaterze 100.

Zbiory poezji

• Zerwane druty (1959)
• Nad ogniem (1963)
• nie możesz na mnie liczyć nie będę się bronić (1972)
• Moje (1974)
• Stupor (1981)
• Słodko być dzieckiem Boga (1984)
• Wiersze ostatnie (1986, pośmiertnie)