Barcice Drwalewskie
Na mapach: 
51°54′29″N 20°59′47″E/51,908056 20,996389
51°54′29″N 20°59′47″E/51,908056 20,996389| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
48 |
| Kod pocztowy |
05-651[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WGR |
| SIMC |
0616445[5] |
Położenie na mapie gminy Chynów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu grójeckiego  | |
| 51°54′29″N 20°59′47″E/51,908056 20,996389[1]
| |
Barcice Drwalewskie – wieś sołecka[6] w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Chynów[5][7].
Wieś notowana w 1452 r., należała wówczas do Tryczów, herbu Prus – nazwa Barczyce.
W 1478 r. właścicielem wsi był Adam Trycz, syn Wawrzyńca.
Wieś należała do parafii pieczyskiej, a przed rokiem 1452 do prażmowskiej na terenie powiatu grójeckiego w ziemi czerskiej.
W 1603 r. dziesięciny kmiece z tej wsi były przeznaczone dla wikarego z parafii w Pieczyskach.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2694
- ↑ Wieś Barcice Drwalewskie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-11-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2024-11-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 13 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ BIP gminy, sołectwa
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Barcice (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 106.
