Bargański
Bargański (Bergański) – kaszubski herb szlachecki.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu czerwonym głowica złota ścięta w lewy skos i podstawa srebrna ścięta w prawy skos. Klejnot: nad hełmem w koronie ogon pawi. Labry czerwone z prawej podbite złotem, z lewej podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb opisany słownie przez Rietstapa[2]. Ledebur wzmiankuje rodzinę Bergenski, żyjącą w 1730 w ziemi lęborsko-bytowskiej,w Bargędzinie[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Bargański był herbem własnym, przysługiwał tylko jednej rodzinie herbownych:
Bargański (Bergański, Bergenski).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Johannes Baptista Rietstap: Armorial général : précédé d'un dictionnaire des termes du blason. Gouda: 1884-1887.
- ↑ Leopold von Ledebur: Adelslexikon der preussischen Monarchie. Berlin: Rauh, 1854-58.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Gdańsk: L&L, 2011. ISBN 978-83-60597-68-2.
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
