Barouszczyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Baroŭszczyna)
Barouszczyna
Бароўшчына
Боровщина
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

mołodecki

Sielsowiet

Horodziłowo

Populacja (2009)
• liczba ludności


19[1]

Kod pocztowy

222313

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Barouszczyna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Barouszczyna”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Barouszczyna”
Ziemia54°15′40″N 26°35′37″E/54,261111 26,593611

Barouszczyna (biał. Бароўшчына, ros. Боровщина; do 1964 roku Puziki) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Horodziłowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś włościańska w okręgu wiejskim Litwa, w gminie Połoczany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 6 dusz rewizynych, należała do dóbr skarbowych Borzdyń[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wołożyńskim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Połoczany[3].

W 1931 w 21 domach zamieszkiwało 105 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Horodziłowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Połoczanach[5].

Przynależność państwowa i administracyjna[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
  2. de facto do 1939

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Puziki, wieś, powiat oszmiański, gm. Połoczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 325.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 29.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1407.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]