Baroque pop
 |
Ten artykuł od 2016-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| Pochodzenie | |
|---|---|
| Czas i miejsce powstania |
lata 60., USA i Wielka Brytania |
| Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, róg, instrumenty strunowe, klawesyn |
| Największa popularność |
późne lata 60., w latach 70. spadek popularności, powrót w 1. dekadzie XXI w. |
| Gatunki pokrewne |
rock progresywny, art rock, rock psychodeliczny, pop psychodeliczny, sunshine pop |
| Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym | |
| rock eksperymentalny | |
Baroque pop, chamber pop lub baroque rock – gatunek muzyczny, który wykształcił się w latach 60. w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Łączy w sobie elementy popu, rocka oraz muzyki poważnej epoki baroku. Występuje w nim bogata orkiestracja.
Szczególną popularność gatunek zyskał pod koniec lat 60. Wtedy gatunek reprezentowały zespoły takie, jak: The Beach Boys (szczególnie Pet Sounds), The Beatles (era Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band), The Moody Blues, Love, The Kinks, Roy Wood, a nawet Bee Gees (Odessa). Z gatunkiem związany był producent Phil Spector. Do powrotnego zainteresowania gatunkiem doszło pod koniec lat 90. za sprawą zespołów: Belle and Sebastian, Regina Spektor i The Divine Comedy.
Przedstawiciele gatunku[edytuj | edytuj kod]
Lata 60.[edytuj | edytuj kod]
Nick Drake, Love, Scott Walker, The Beatles, The Byrds, The Kinks, The Rolling Stones.
Lata 90. i 1. dekada XXI w.[edytuj | edytuj kod]
Antony and the Johnsons, Arcade Fire, Belle and Sebastian, Bon Iver, Broken Social Scene, Fleet Foxes, Neutral Milk Hotel, Regina Spektor, The Decemberists, The Divine Comedy, Kalafina.